7/5/19 11:16
τελ. ενημ.: 7/5/19 11:25
Να κρατήσουμε τα φώτα ανοιχτά
Οι αυτοδιοικητικές εκλογές αποτελούν μια θαυμάσια ευκαιρία να ξοδευτούν χρήματα, να τριγυρίσουμε στα χωριά, να συναναστραφούμε παλιούς μας φίλους, να θυμηθούμε ξεχασμένες συγγένειες και να γυμναστούμε στην παρακολούθηση των κομματικών και κοινωνικών δικτύων στον τόπο μας. Μέσα στην κίνηση των υποψηφίων δίνεται κάπου η ευκαιρία για να τεθούν τα μικρά -καμιά φορά και μεγάλα- προβλήματά μας: οι καθαρισμοί ρεμάτων και δρόμων δε γίνονται στην ώρα τους, τα δημοτικά κυρίως κτήρια ρημάζουν χωρίς να αξιοποιούνται επαρκώς, οι κάδοι των σκουπιδιών μάς εμποδίζουν, τα λεωφορεία δεν εκτελούν το μεταφορικό τους έργο για τους μαθητές κοκ. Τα τελευταία χρόνια ανακαλύψαμε και τη “μεγάλη πληγή” των νησιών, το προσφυγικό, και, κάποιοι πιο υποψιασμένοι, τις παράξενες διασυνδέσεις τοπικών παραγόντων με ιδρύματα και δίκτυα “ύποπτα”.
Βολική προεκλογική περίοδος για το πιγκ πογκ των κομματικών και παραταξιακών αστέρων. Είναι αυτά τα προβλήματα των νησιών μας; Προφανώς είναι και αυτά και είναι σοβαρά αφού απασχολούν τους συμπολίτες μας.
Η πολιτική όμως καλείται να δώσει προοπτική και όραμα που ξεπερνά τη διαχείριση μικρών προβλημάτων που θα έπρεπε να λύνονται πάγια και μέσα από τη λειτουργία των υπηρεσιών. Στα νησιά έχουμε τρία μεγάλα προβλήματα που απειλούν την ύπαρξή τους ή τουλάχιστον την ειρηνική ύπαρξή τους στο κράτος που λέγεται Ελλάδα.
Το πρώτο και το μεγαλύτερο είναι η ανασφάλεια στην ετεροβαρή σχέση μας με την Τουρκία. Όλο και περισσότερο τα νησιά παρουσιάζονται ως εξαρτήματα της Τουρκίας και η οικονομία τους συνδέεται με τη δραστηριότητα των γειτόνων μας. Οι πολιτικές που θα ανατρέψουν αυτή την κατάσταση βρίσκονται χαμένες ανάμεσα στα Μνημόνια και στην ανεπάρκεια των περιφερειακών κυρίως αρχών να ξεφύγουν από τη νοοτροπία των παλιών νομαρχιών και των κομματικών πειθαρχιών.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η διαρκής υποβάθμιση του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου των νησιών. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η παγίδευση σε ψευδοπροβλήματα προστασίας και καταστροφής, η δεισλειτουργία των θεσμών του Υπουργείου Πολιτισμού σε σχέση με το τοπικό επίπεδο και την αυτοδιοίκηση και η στενόμυαλη αντίληψη της σχέσης του πολίτη με τις διοικητικές αρχές που τον αντιμετωπίζουν ως εισβολέα στον τόπο του.
Το τρίτο και μεγαλύτερο είναι η δημογραφική και κοινωνική αποσύνθεση των νησιών. Ένα τεράστιο ποσοστό όσων γεννήθηκαν στις δεκαετίες 1970 και 1980 -ουσιαστικά της οροφής των παραγωγικών ηλικιών- μένουν μακριά από τις περιοχές που γεννήθηκαν. Αν προσθέσουμε τα τροχαία και την εποχική μετακίνηση, τίθεται ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς μπορεί αυτή η κοινωνία να αναπαραχθεί φυσικά και να κατοικήσει και να αξιοποιήσει ουσιαστικά τον τόπο της. Η αριθμητική της απογραφής του πληθυσμού συγκαλύπτει το πρόβλημα αφού, είτε με την προσθήκη δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών, ασχολουμένων με το μεταναστευτικό κλπ, είτε με την εγκατάσταση των μεταναστών, παλιών και νέων, τα νούμερα παραμένουν το ίδιο ψηλά ή τουλάχιστον όχι χαμηλότερα από τις προηγούμενες απογραφές.
Η λύση για την κεντρική εξουσία και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι η μεταφορά νέων κατοίκων από χώρες με υψηλό ρυθμό γεννήσεων και μεγάλη φτώχια ή πολιτικά προβλήματα. Μια άλλη λύση είναι η μετατροπή των χωριών μας σε οικισμούς Ευρωπαίων συνταξιούχων που ψάχνουν ένα καλύτερο κλίμα και πιο ήπιους ρυθμούς ζωής.
Έχουμε απάντηση σε αυτό; Είναι η απάντηση η ξενοφοβία και ο ρατσισμός; Όχι!
Απάντηση είναι να κάνουμε τα νησιά μας ελκυστικά για να επιστρέψουν και να δραστηριοποιηθούν σε αυτά οι άνθρωποι, οι οποίοι έφυγαν κάποτε ως μετανάστες, φοιτητές και επαγγελματίες. Σε ένα δεύτερο βήμα να διεκδικήσουμε τα νιάτα της Ελληνικής Διασποράς που θέλουν να δοκιμάσουν μια νέα ζωή στον τόπο των προγόνων τους. Η επένδυση στο μέλλον των νησιών μας είναι να αφήσουμε τα μικρά φρουριάκια της βολής μας και να επενδύσουμε στον ανθρώπινο παράγοντα. Με θέσεις εργασίας ουσιαστικές για νέους επιστήμονες και έμπειρα διευθυντικά στελέχη. Με ανάπτυξη της τεχνολογίας, της καινοτομίας και των υπηρεσιών που δεν κατατρύχονται από τα μεταφορικά προβλήματα των νησιών. Με την οργάνωση μιας καθημερινότητας που να αντισταθμίζει τις απώλειες από την απομάκρυνση από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Με φροντισμένο περιβάλλον, με υποδομές για ασφαλή κίνηση, με “αέρα” για τα παιδιά και τη ζωή στο δημόσιο χώρο.
Η πληθυσμιακή άνθηση σε αυτό το πλαίσιο θα δώσει καλύτερες βάσεις στην οικονομία, νέες δυνατότητες στον τουρισμό και νέα ώθηση στη ζωή των νησιών.
Σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές το ζητούμενο δεν είναι να σώσουμε πολιτικά τους φίλους μας ή το κόμμα μας.
Σε αυτές τις εκλογές το ζήτημα είναι να σώσουμε τα νησιά μας!
Να κρατήσουμε τα φώτα ανοιχτά!
Βολική προεκλογική περίοδος για το πιγκ πογκ των κομματικών και παραταξιακών αστέρων. Είναι αυτά τα προβλήματα των νησιών μας; Προφανώς είναι και αυτά και είναι σοβαρά αφού απασχολούν τους συμπολίτες μας.
Η πολιτική όμως καλείται να δώσει προοπτική και όραμα που ξεπερνά τη διαχείριση μικρών προβλημάτων που θα έπρεπε να λύνονται πάγια και μέσα από τη λειτουργία των υπηρεσιών. Στα νησιά έχουμε τρία μεγάλα προβλήματα που απειλούν την ύπαρξή τους ή τουλάχιστον την ειρηνική ύπαρξή τους στο κράτος που λέγεται Ελλάδα.
Το πρώτο και το μεγαλύτερο είναι η ανασφάλεια στην ετεροβαρή σχέση μας με την Τουρκία. Όλο και περισσότερο τα νησιά παρουσιάζονται ως εξαρτήματα της Τουρκίας και η οικονομία τους συνδέεται με τη δραστηριότητα των γειτόνων μας. Οι πολιτικές που θα ανατρέψουν αυτή την κατάσταση βρίσκονται χαμένες ανάμεσα στα Μνημόνια και στην ανεπάρκεια των περιφερειακών κυρίως αρχών να ξεφύγουν από τη νοοτροπία των παλιών νομαρχιών και των κομματικών πειθαρχιών.
Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η διαρκής υποβάθμιση του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου των νησιών. Η καταστροφή του περιβάλλοντος, η παγίδευση σε ψευδοπροβλήματα προστασίας και καταστροφής, η δεισλειτουργία των θεσμών του Υπουργείου Πολιτισμού σε σχέση με το τοπικό επίπεδο και την αυτοδιοίκηση και η στενόμυαλη αντίληψη της σχέσης του πολίτη με τις διοικητικές αρχές που τον αντιμετωπίζουν ως εισβολέα στον τόπο του.
Το τρίτο και μεγαλύτερο είναι η δημογραφική και κοινωνική αποσύνθεση των νησιών. Ένα τεράστιο ποσοστό όσων γεννήθηκαν στις δεκαετίες 1970 και 1980 -ουσιαστικά της οροφής των παραγωγικών ηλικιών- μένουν μακριά από τις περιοχές που γεννήθηκαν. Αν προσθέσουμε τα τροχαία και την εποχική μετακίνηση, τίθεται ένα μεγάλο ερωτηματικό για το πώς μπορεί αυτή η κοινωνία να αναπαραχθεί φυσικά και να κατοικήσει και να αξιοποιήσει ουσιαστικά τον τόπο της. Η αριθμητική της απογραφής του πληθυσμού συγκαλύπτει το πρόβλημα αφού, είτε με την προσθήκη δημοσίων υπαλλήλων, στρατιωτικών, ασχολουμένων με το μεταναστευτικό κλπ, είτε με την εγκατάσταση των μεταναστών, παλιών και νέων, τα νούμερα παραμένουν το ίδιο ψηλά ή τουλάχιστον όχι χαμηλότερα από τις προηγούμενες απογραφές.
Η λύση για την κεντρική εξουσία και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι η μεταφορά νέων κατοίκων από χώρες με υψηλό ρυθμό γεννήσεων και μεγάλη φτώχια ή πολιτικά προβλήματα. Μια άλλη λύση είναι η μετατροπή των χωριών μας σε οικισμούς Ευρωπαίων συνταξιούχων που ψάχνουν ένα καλύτερο κλίμα και πιο ήπιους ρυθμούς ζωής.
Έχουμε απάντηση σε αυτό; Είναι η απάντηση η ξενοφοβία και ο ρατσισμός; Όχι!
Απάντηση είναι να κάνουμε τα νησιά μας ελκυστικά για να επιστρέψουν και να δραστηριοποιηθούν σε αυτά οι άνθρωποι, οι οποίοι έφυγαν κάποτε ως μετανάστες, φοιτητές και επαγγελματίες. Σε ένα δεύτερο βήμα να διεκδικήσουμε τα νιάτα της Ελληνικής Διασποράς που θέλουν να δοκιμάσουν μια νέα ζωή στον τόπο των προγόνων τους. Η επένδυση στο μέλλον των νησιών μας είναι να αφήσουμε τα μικρά φρουριάκια της βολής μας και να επενδύσουμε στον ανθρώπινο παράγοντα. Με θέσεις εργασίας ουσιαστικές για νέους επιστήμονες και έμπειρα διευθυντικά στελέχη. Με ανάπτυξη της τεχνολογίας, της καινοτομίας και των υπηρεσιών που δεν κατατρύχονται από τα μεταφορικά προβλήματα των νησιών. Με την οργάνωση μιας καθημερινότητας που να αντισταθμίζει τις απώλειες από την απομάκρυνση από τα μεγάλα αστικά κέντρα. Με φροντισμένο περιβάλλον, με υποδομές για ασφαλή κίνηση, με “αέρα” για τα παιδιά και τη ζωή στο δημόσιο χώρο.
Η πληθυσμιακή άνθηση σε αυτό το πλαίσιο θα δώσει καλύτερες βάσεις στην οικονομία, νέες δυνατότητες στον τουρισμό και νέα ώθηση στη ζωή των νησιών.
Σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές το ζητούμενο δεν είναι να σώσουμε πολιτικά τους φίλους μας ή το κόμμα μας.
Σε αυτές τις εκλογές το ζήτημα είναι να σώσουμε τα νησιά μας!
Να κρατήσουμε τα φώτα ανοιχτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου