Η εκποίηση των Υποδομών και των Υπηρεσιών

Δημοσίου Συμφέροντος

Η κατασκευή, η οργάνωση και η λειτουργία των υποδομών και υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος (όπως είναι πχ. οι θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές, η ενέργεια, η ύδρευση, υγεία, οι τηλεπικοινωνίες, τα μέσα ενημέρωσης κλπ) είχαν στη χώρα μας όλα τα χαρακτηριστικά της λειτουργίας του κράτους: χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών και υψηλό κόστος λειτουργίας που διαχέονταν στο κοινωνικό σύνολο μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποτέλεσμα αυτού ήταν η δυσαρέσκεια των πολιτών για τις υπηρεσίες που απολάμβαναν, ενώ πολλές φορές λειτουργούσαν ανασταλτικά στην ανάπτυξη των επιχειρήσεων. Δεν υπάρχει ούτε ένας πολίτης σ’ αυτή τη χώρα που να μην έχει αγανακτήσει, έστω μια φορά στη ζωή του, γι’ αυτές τις υπηρεσίες.

 Τα παραπάνω είναι συνέπειες του πως δομήθηκε και λειτούργησε το κράτος πρακτικά από τη σύσταση του: αδιαφάνεια στη λειτουργία, απαράδεκτη συμπεριφορά προς τους πολίτες, διαπλοκή, συναλλαγή, διαφθορά, πελατειακές σχέσεις με υπερβολικούς διορισμούς, ανάθεση της διοίκησης τους σε αποτυχημένους κομματικούς φίλους με διατεταγμένη υπηρεσία. Τα συμπτώματα αυτά είχαν ιδιαίτερα ενταθεί κατά την πρόσφατη περίοδο όπου η κρατική λειτουργία είχε παραλύσει κάτω από τον κομματικό εναγκαλισμό και τον ανταγωνισμό των διαφόρων ομάδων, για να επικρατήσουν των άλλων στον έλεγχο λειτουργίας των δομών αυτών, συχνά αποκλειστικά για προσωπικό συμφέρον. Τα παραδείγματα πολλά και ο καθένας μας έχει ανάλογη εμπειρία.

 Με βάση τα παραπάνω, η αναδιοργάνωση της λειτουργίας των φορέων αυτών ήταν και παραμένει επιτακτική, ενώ η δημιουργία συνθηκών ανταγωνισμού στη θέση του κρατικού μονοπωλίου, όπου αυτό είναι εφικτό, είναι ευπρόσδεκτη. Σε πολλές περιπτώσεις, η ανάθεση της λειτουργίας σε κοινωνικούς φορείς (π.χ. στη Γαλλία η λειτουργία λιμανιών και αεροδρομίων από τα Επιμελητήρια) ή ακόμη και απελευθέρωση της παροχής των υπηρεσιών (π.χ. τηλεπικοινωνίες στην Ελλάδα) λειτούργησε θετικά, ειδικά στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης - όπου εφαρμόζονται οι κανόνες δημόσιας λογοδοσίας και κοινωνικού ελέγχου - με βάση την ισχύουσα κοινοτική νομοθεσία, ανεξάρτητα αν ο πάροχος της υπηρεσίας είναι ιδιώτης ή το κράτος. Σε άλλες περιπτώσεις (π.χ. ύδρευση, σιδηροδρομικές υπηρεσίες) διαπιστώθηκε ότι η εκποίηση των δημόσιων υπηρεσιών είχε αρνητικά αποτελέσματα τόσο στην ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών όσο και στο κόστος τους, με αποτέλεσμα κυβερνήσεις και αυτοδιοίκηση να αναλαμβάνουν και πάλι τη λειτουργία τους. 

 Η επιμονή της Κυβέρνησης για εκποίηση όλων των υπηρεσιών αλλά και των δημόσιων υποδομών (λιμάνια, μαρίνες, αεροδρόμια ακόμη και … παραλίες) σε ιδιώτες με οποιοδήποτε τίμημα - αφού συχνά δεν εμφανίζεται παρά ένας ενδιαφερόμενος μετά από πολλές προσκλήσεις και «χαλάρωση» των όρων του διαγωνισμού - όχι μόνο δεν εξασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον μακροχρόνια, αλλά ούτε καν τα βραχυχρόνια προσδοκώμενα ταμειακά οφέλη για την αντιμετώπιση του δημόσιου χρέους. Η πολιτική αυτή πρέπει να αναθεωρηθεί άμεσα και να βρεθούν λύσεις μέσα από συναίνεση των ενδιαφερόμενων μερών (π.χ. τοπικοί φορείς, επαγγελματίες) και πάντα με μοναδικό στόχο την προστασία του δημόσιου συμφέροντος.

Ειδικά στο νησιωτικό χώρο, όπου λόγω του μικρού μεγέθους και της απομόνωσης των νησιών το κόστος κατασκευής, συντήρησης και λειτουργίας των υπηρεσιών δημόσιου συμφέροντος είναι υψηλό και δεν υπάρχουν συνθήκες λειτουργίας ανταγωνισμού, η όλη προσπάθεια εκποίησης και μάλιστα με διαδικασίες του κατεπείγοντος, προμηνύει αρνητικές συνέπειες, που θα λειτουργήσουν αθροιστικά στις επιπτώσεις της κρίσης, δημιουργώντας συνθήκες αποκλεισμού των νησιωτών και των νησιωτικών επιχειρήσεων από αυτές τις ζωτικές υπηρεσίες.

 Οι νησιώτες δεν είμαστε πολίτες 2ης κατηγορίας και επομένως Ευρωπαϊκή Ένωση και Ελλάδα οφείλουν να βρουν τώρα τους χρηματοδοτικούς και οργανωτικούς μηχανισμούς, ώστε να μας παρέχουν υπηρεσίες σε ποιότητα και τιμή ανάλογες με αυτές στην ηπειρωτική χώρα. Είναι ο μοναδικός τρόπος ώστε τα νησιά να είναι ελκυστικά για εγκατάσταση ανθρώπων και επιχειρήσεων.

Η εφαρμογή της «ρήτρας νησιωτικότητας» έχει πάρει τη μορφή του κατεπείγοντος. Το προβλέπουν η Συνθήκη της Λισσαβόνας και το Ελληνικό Σύνταγμα. Το θεσμικό πλαίσιο ετοιμάστηκε. Αυτό που λείπει είναι η πολιτική βούληση.  Ε μ ε ί ς  την έχουμε.

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου

Συνδυασμός «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο»

Επίσκεψη του Γ.Σπιλάνη στη Χίο

 

Ο επικεφαλής του συνδυασμού «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο» για τις περιφερειακές εκλογές Γιάννης Σπιλάνης επισκέφθηκε τη Χίο στις 13-15 Μαρτίου για ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας σχετικά με τους βασικούς στόχους της παράταξης αλλά και για συναντήσεις με άτομα και φορείς.

Τη Παρασκευή ο Γ. Σπιλάνης με μέλη του συνδυασμού έδωσαν συνέντευξη τύπου στα τοπικά ΜΜΕ. Ο επικεφαλής του συνδυασμού αναφέρθηκε στη κρισιμότητα των εκλογών που διεξάγονται σε περίοδο κρίσης και στην αναγκαιότητα να υπάρξει ανατροπή προσώπων και νοοτροπιών που μας οδήγησαν στην κρίση αυτή. Ο Γ.Σπιλάνης υπογράμμισε ιδιαίτερα την ελπιδοφόρα κινητοποίηση των πολιτών σε Λέσβο, Χίο και Σάμο που αποφάσισαν να δώσουν τέλος στη σχέση πολίτη-πελάτη των πολιτικών-κομματικών γραφείων, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για «ανατροπή με γνώση και σχέδιο».

Στη συνέχεια ο Γ. Σπιλάνης εστίασε στην αναπτυξιακή στρατηγική που προτείνει στις δημιουργικές δυνάμεις των νησιών ο συνδυασμός «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο». Η στρατηγική αυτή εστιάζεται στο τρίπτυχο «Ποιοτικό Αιγαίο», «Πράσινο Αιγαίο» και «Δημιουργικό Αιγαίο» ώστε τα προβλήματα ανταγωνιστικότητας της τοπικής οικονομίας να αντιμετωπιστούν με εξωστρέφεια και να αξιοποιηθούν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των νησιών που είναι το μοναδικό φυσικό, το πολιτιστικό το παραγωγικό και το ανθρώπινο τους κεφάλαιο.

Ο Σταμάτης Σπυράκης αναφέρθηκε στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στο γεγονός ότι ενώ κατά γενική παραδοχή αποτελεί το βασικό μοχλό ανάπτυξης και καινοτομίας, δεν έχει αποκτήσει υποδομές ανάλογες με το ρόλο που καλείται και μπορεί να διαδραματίσει για την έξοδο της Περιφέρειας από την κρίση.

Ο Μιχάλης Πιπίδης αναφέρθηκε στο γεγονός ότι τα έργα υποδομής κατασκευάζονται χωρίς να υπάρχει ουσιαστική μελέτη σκοπιμότητας που να δικαιολογεί την υλοποίηση πολλών από αυτά, με αποτέλεσμα η δαπάνη εκατομμυρίων ευρώ να γίνεται χωρίς αντίκρισμα, και έδωσε έμφαση στην αναγκαιότητα της αλλαγής σχεδιασμού για τη σωστή αξιοποίηση των πόρων.

Τέλος, η Τζένη Λαγού εστίασε την παρέμβασή της στις αιτίες που την οδήγησαν προσωπικά στο να είναι υποψήφια δίνοντας έμφαση στον τρόπο με τον οποίο οι αρχές χρησιμοποίησαν εδώ και δεκαετίες τα άφθονα χρήματα που δαπανήθηκαν στην Περιφέρεια χωρίς να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα της καθημερινότητας των πολιτών αλλά και αυτά της ανάπτυξης. Κάλεσε τους Χιώτες να αναλογισθούν αν τα πρόσωπα που βρίσκονται στις ίδιες θέσεις εδώ και πολλά χρόνια είναι σε θέση να δώσουν κάτι διαφορετικό απ’ ότι έχουν δώσει τώρα μέχρι και την ανάγκη να έρθουν στο προσκήνιο άτομα με αξία, γνώση και όραμα. 

Η συνέντευξη τύπου καθώς και το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Γ.Σπιλάνη είναι διαθέσιμα μέσα από τις σελίδες www.facebook.com/spilanis.ioannis και ioannispilanis@blogspot.gr

Ο Γ.Σπιλάνης και η Τζ Λαγού είχαν συνάντηση με τον Καλλιτεχνικό Δ/ντή του ΔΗΠΕΘΕ Β.Αιγαίου Γιάννη Ζαφείρη. Ενημερώθηκαν για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει το Θέατρο εξ αιτίας της αδιαφορίας τόσο του Δήμου Χίου όσο και της Περιφέρειας Β.Αιγαίου στην ικανοποίηση των συμβατικών τους υποχρεώσεων σε ότι αφορά τη στέγαση και τη χρηματοδότηση του με συνέπεια να μην μπορεί να έχει πλήρη δραστηριότητα και παρουσία σε όλα τα νησιά της Περιφέρειας. Ο Γ.Σπιλάνης υπογράμμισε τη σημασία που έχει η στήριξη θεσμών όπως το ΔΗΠΕΘΕ για τη πολιτιστική ανάπτυξη των νησιών με την προϋπόθεση να λειτουργούν με βάση συγκεκριμένο πρόγραμμα αντί της διασπάθισης των περιορισμένων πόρων στη χρηματοδότηση φορέων για μεμονωμένες δράσεις με αδιαφανή κριτήρια και έντονο «πελατειακό άρωμα».

Ο Γ.Σπιλάνης συναντήθηκε επίσης με εκπρόσωπο των εργαζομένων της Αναπτυξιακής Εταιρείας Χίου (ΕΝΑ) που σήμερα ουσιαστικά αποτελεί τη μοναδική αναπτυξιακή εταιρεία της Περιφέρειας μετά την αναστολή λειτουργίας των αντίστοιχων εταιρειών των πρώην νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Λέσβου και Σάμου και ενημερώθηκε για τις εξελίξεις που είναι αποτέλεσμα κυρίως της «πελατειακής» λειτουργίας τους από τις προηγούμενες διοικήσεις. Ενημερώθηκε για την απόφαση της Περιφέρειας να μην αξιοποιήσει την συσσωρευμένη εμπειρία της Εταιρείας και να την οδηγήσει σε κλείσιμο γεγονός που θα στοιχήσει πάνω από 400.000€ στους φορολογούμενους. Ο Γ.Σπιλάνης υπογράμμισε ότι αυτά τα χρήματα μπορούν να αξιοποιηθούν για την υλοποίηση δράσεων σε τομείς όπου η Περιφέρεια έχει σήμερα παντελή απουσία όπως ο τουριστικός σχεδιασμός, η ανάπτυξη της υπαίθρου, η αντιμετώπιση της ανεργίας μέσα από την αξιοποίηση του θεσμού της κοινωνικής οικονομίας κλπ.  

Ο Γ.Σπιλάνης θα επισκεφθεί τη Λήμνο από τις 19 Μαρτίου, για να έχει επαφή με άτομα και φορείς, ενώ θα δώσει συνέντευξη τύπου στα τοπικά ΜΜΕ.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΜΕ ΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΟ

Η ΜΟΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ

Αυτές οι αυτό-διοικητικές εκλογές δεν μοιάζουν με καμία από τις προηγούμενες αναμετρήσεις αφού η παρατεταμένη ύφεση έχει δημιουργήσει εκρηκτικά οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα που ζητάνε επιτακτικά λύσεις. Η εφαρμογή σκληρότατων δημοσιονομικών μέτρων, τα περισσότερα άδικα, αφού εφαρμόζονται οριζόντια επί δικαίων και αδίκων, και η βίαιη αναδιάρθρωση της κρατικοδίαιτης, μη ανταγωνιστικής και εσωστρεφούς παραγωγικής βάσης (που στηρίχθηκε στην οικοδομή, στο εμπόριο και στη κατανάλωση μόνο με δανεικά) οδήγησαν σε εκρηκτική ανεργία και μείωση εισοδημάτων φέρνοντας πολλές κοινωνικές ομάδες σε απόγνωση.

Ταυτόχρονα η βίαιη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους και των υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος - χωρίς να αντιμετωπίζονται η σπατάλη και η χαμηλή παροχή υπηρεσιών στους πολίτες - εντείνει την αποστροφή των τελευταίων προς τους πολιτικούς και τους οδηγεί σε ακραίες πολιτικές επιλογές.

Ο νέος θεσμός της Περιφέρειας, αλλά και η ενίσχυση των αρμοδιοτήτων των δήμων, που είχαν δώσει ελπίδες για ουσιαστική αναβάθμιση στην ελληνική περιφέρεια, έμειναν μετέωροι εξ αιτίας των τεράστιων περικοπών σε ανθρώπινους και οικονομικούς πόρους. Παράλληλα, δεν έγινε ο απαραίτητος μηδενισμός της παράλογης γραφειοκρατίας διατηρώντας την αναποτελεσματικότητα του δημόσιου τομέα που βασανίζει τους πολίτες και αποθαρρύνει κάθε δημιουργική διάθεση. Επιπλέον, όχι μόνο δεν ολοκληρώθηκε η πολυσυζητούμενη αποκέντρωση πόρων και αρμοδιοτήτων, αλλά αντίθετα, αυξήθηκε η εξάρτηση των «αυτοδιοικητικών» από τα πολιτικά γραφεία υπουργών, σε αναζήτηση πόρων και άλλων «διευκολύνσεων». Ενώ νέοι μηχανισμοί προληπτικού ελέγχου (η Αποκεντρωμένη Διοίκηση με προϊστάμενο πολιτικό πρόσωπο) αμφισβητούν τη σκοπιμότητα των αποφάσεων των νόμιμα εκλεγμένων οργάνων, δημιουργώντας πρόσθετα εμπόδια και καθυστερήσεις.

Ταυτόχρονα, η έλλειψη διαφάνειας και νομιμότητας των πράξεων, η διαφθορά, η συναλλαγή, ο λαϊκισμός και οι πελατειακές σχέσεις παραμένουν και σήμερα ισχυρές πρακτικές, διαφθείροντας ή έστω αμβλύνοντας συνειδήσεις. Σε λίγες περιπτώσεις στη χώρα, με κορυφαία τη περίπτωση των 5 δημάρχων, η πολιτική, με το «Π» κεφαλαίο, πήρε το πάνω χέρι γεγονός που επέτρεψε να απελευθερωθούν υγιείς δημιουργικές δυνάμεις με αυστηρή κρίση και πολιτική συνείδηση. Στη πλειοψηφία των περιπτώσεων, επικράτησε «το παλαιό σύστημα», μη επιτρέποντας να αναπτυχθεί ουσιαστικός διάλογος γύρω από τα πραγματικά προβλήματα: τη βιώσιμη ανάπτυξη, την απασχόληση, τη κοινωνική δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, την ορθολογική και αποδοτική χρήση των πόρων. Αντίθετα, έγινε συνειδητή προσπάθεια να αποπροσανατολιστεί η κοινωνία σε δευτερεύουσας σημασίας θέματα, για να καλύψουν τη γύμνια τους. Η απουσία, ενιαίου αναπτυξιακού σχεδιασμού και συνολικού οράματος, που θα μπορούσε να εμπνεύσει και να κινητοποιήσει την κοινωνία των πολιτών και τις δημιουργικές δυνάμεις του τόπου, δεν επέτρεψαν να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα προβλήματα και να υπάρξουν θετικές απαντήσεις στις προκλήσεις των καιρών: η αναδιάρθρωση της οικονομίας με έμφαση σε εξωστρεφείς ανταγωνιστικές δραστηριότητες παραμένει ένα ζητούμενο με τη μετανάστευση να φαίνεται ως η μόνη διέξοδος στην ανεργία.

Αυτή η κατάσταση επεκράτησε και στο Β. Αιγαίο, με μικρές φωτεινές εξαιρέσεις σε Λήμνο και Ικαρία, που όμως συνάντησαν ανυπέρβλητα εμπόδια στην υλοποίηση των αυτονόητων, όπως η εξασφάλιση αξιόπιστων ακτοπλοϊκών συνδέσεων, η εξασφάλιση υπηρεσιών υγείας, η εξυπηρέτηση των πολιτών χωρίς να χρειάζεται να μετακινούνται έξω από τα όρια του νησιού τους, ένας στοιχειώδης αναπτυξιακός σχεδιασμός στις βασικές δραστηριότητες όπως ο τουρισμός και η γεωργία. Όμως, αυτό που έλλειψε κυρίως, ήταν το κατάλληλο πλαίσιο σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο για να αποδώσουν οι προσπάθειες όσων ήθελαν να αλλάξουν τα πράγματα.

Ευτυχώς, δεν λείπουν και υγιείς αντιδράσεις κινήσεων πολιτών σε πολλά νησιά, που θέλουν να πετύχουν αλλαγή πορείας με βελτίωση της καθημερινής τους πραγματικότητας, της αξιοποίησης της δουλειάς τους,  της ποιότητας ζωής τους μέσα από αυτό-οργάνωση και μακριά από φθαρμένους πολιτικούς σχηματισμούς και απαξιωμένα πρόσωπα. Σε μερικές περιπτώσεις, για να αντιμετωπίσουν την ανικανότητα των τοπικών πολιτικών στην εκπλήρωση  του καθήκοντος τους, ομάδες πολιτών πήραν πρωτοβουλίες για καθαριότητα, για πυροπροστασία, για δενδροφύτευση, για συνδρομή στους μη έχοντες, για τουριστική πολιτική σε επίπεδο προορισμού και για τοπικό αναπτυξιακό σχεδιασμό ώστε να ξαναφέρουν την ελπίδα στον τόπο τους. Άλλες κινήσεις, πήραν περισσότερο πολιτικό, όχι κομματικό, χαρακτήρα επιλέγοντας να δραστηριοποιηθούν στους δήμους τους, φιλοδοξώντας έτσι να ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση. Συντασσόμαστε με αυτές τις προσπάθειες στη Λέσβο, στη Χίο, στη Σάμο και πιστεύουμε ότι όλοι μαζί θα φέρουμε την ανατροπή, μια ανατροπή με σχέδιο.

Γιατί, εμείς και μόνο εμείς έχουμε γνώση και σχέδιο, αλλά και θέληση να αλλάξουμε τη πορεία της Περιφέρειας. Εμείς που χρόνια δουλεύουμε και καταθέτουμε προτάσεις, που δεν αξιοποιούνται.

Έχουμε όραμα για το Β. Αιγαίο που εμπνέεται από τη Μελίνα και βασίζεται στην επιστημονική ανάλυση. Να μετατρέψουμε, το μοναδικό στο κόσμο αιγαίο, σε Αιγαίο Περιβαλλοντικό και Πολιτιστικό Πάρκο του Κόσμου.

Τα βήματα είναι απλά αρκεί να τα υιοθετήσουμε:

-          Αξιοποίηση των τοπικών πόρων για παραγωγή ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών με ποιότητα και ονομασία προέλευσης. Σύνθημα μας για να φτάσει στα πέρατα του κόσμου το «Aegean Quality». Επιτυχημένα παραδείγματα πολλά, από τη Λήμνο μέχρι την Ικαρία. Στο χέρι μας είναι να αλλάξουμε τον τουρισμό αξιοποιώντας ό,τι πολύτιμο έχουμε στα νησιά μας, τη Πολιόχνη και το Ευπαλίνιο Όρυγμα, τη Μεσαιωνική Χίο και το Γεωπάρκο της Λέσβου, το μύθο του Ικάρου αλλά και τον Πυθαγόρα, τα θερμά νερά και τη γεωθερμία …….

-          Προστασία και αξιοποίηση του περιβάλλοντος με σεβασμό στη κλίμακα των νησιών και στους περιορισμένους πόρους τους. Σύνθημα μας το “Green Aegean”. Υιοθέτηση νέων τεχνολογιών προσαρμοσμένων στις ιδιαιτερότητες των νησιών και όχι φαραωνικά έργα υψηλού κόστους και χαμηλής απόδοσης για να έχουμε νερό και ενέργεια, για να έχουμε καθαρές θάλασσες, για να έχουμε ποιότητα ζωής που να την ζηλεύουν όλοι.

-          Αξιοποίηση των μοναδικών φυσικών και πολιτιστικών χαρακτηριστικών του Αιγαίου για την ανάπτυξη νέας πολιτισμικής παραγωγής που είναι το αύριο, το “Creative Aegean”. Πόσοι, παγκόσμιας εμβέλειας καλλιτέχνες και δημιουργοί, Έλληνες και ξένοι, δεν εμπνεύστηκαν από τη μοναδικότητα του χώρου, από το φώς του, αφήνοντας ανεξίτηλα τα ίχνη τους. Στο χέρι μας είναι να εμπνευστούμε και να συνεχίσουμε.

Για όλα τα παραπάνω, για να μπει η καινοτομία στη καθημερινή ζωή των επιχειρήσεων και των οικογενειών μας, έχουμε έναν συμπαραστάτη που δεν έχει αξιοποιηθεί: το Πανεπιστήμιο Αιγαίου.

Ας μετατρέψουμε το Αιγαίο σε παγκόσμιο κέντρο Γνώσης και Καινοτομίας.

Εγώ και η ομάδα μου είμαστε εδώ, έτοιμοι για δράση. Αρκεί ΕΣΕΙΣ να θελήσετε να αλλάξετε σελίδα. Αρκεί ΕΣΕΙΣ να αποφασίσετε να αφήσετε πίσω το φαύλο παρελθόν και να προχωρήσουμε όλοι μαζί μπροστά. Χρειαζόμαστε ανθρώπους επιτυχημένους στην επαγγελματική τους ζωής, άξιους, άφθαρτους, ανιδιοτελείς. Χρειαζόμαστε ΕΣΑΣ. Για το καλό το δικό μας, για το καλό των παιδιών μας, για το καλό του Αιγαίου.

Ανατροπή με γνώση και σχέδιο

Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου

Η αναγκαία αναδιάρθρωση του μοντέλου αγροτικής παραγωγής: Aπό το κυνήγι των επιδοτήσεων στη παραγωγή ποιοτικών και επώνυμων προϊόντων

Η έξοδος από τη κρίση απαιτεί αλλαγή του παραγωγικού μοντέλου της χώρας και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της ελληνικής οικονομίας, ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίες εξαγωγές, που θα ενισχύσουν τη ζήτηση και θα δρομολογήσουν την αναστροφή της καθοδικής πορείας του ΑΕΠ. Αυτές οι αρχές δεν μπορούν παρά να ισχύουν και για τον πρωτογενή τομέα.

Η ελληνική γεωργία και κτηνοτροφία, ο πρώτος εξαγωγικός τομέας της χώρας μέχρι τη δεκαετία του ’80, υπέστη μια σταδιακή συρρίκνωση, εξ αιτίας και της εφαρμογής λανθασμένων πολιτικών σε Ευρωπαϊκή Ενωση και Ελλάδα, με αποτέλεσμα οι ολοένα αυξανόμενες εισαγωγές να ξεπεράσουν τις εξαγωγές, που δεν έπαψαν να συρρικνώνονται. Ταυτόχρονα, οι επιδοτήσεις μετατράπηκαν από εργαλεία υποστήριξης της αγροτικής παραγωγής σε "δικαίωμα" των αγροτών και το μέσο συντήρησης του αγροτικού κόσμου. Οι αλλαγές που γίνονται σταδιακά στην ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική εδώ και 20 χρόνια, προσπαθούν να επαναφέρουν στο προσκήνιο τη παραγωγή ποιοτικών και ασφαλών προϊόντων, με ταυτόχρονη διατήρηση της περιβαλλοντικής ισορροπίας, αλλά δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει ριζικά τη παραγωγική δομή της ελληνικής γεωργίας.

Στο νησιωτικό χώρο, η αγροτική παραγωγή είχε αρχίσει να συρρικνώνεται (μέχρι πλήρους εγκατάλειψης), πολύ νωρίτερα, εξ αιτίας της αδυναμίας των νησιών να ανταγωνιστούν τις παραγωγικότερες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας και των άλλων χωρών. Περιορισμένες είναι οι εξαιρέσεις, μία από τις οποίες είναι η Λέσβος και σε μικρότερο βαθμό τα άλλα νησιά του Β. Αιγαίου. Όμως, όπως και σε όλη τη χώρα, οι εισροές από επιδοτήσεις, αντί να λειτουργήσουν ως μέσο για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των παραγόμενων προϊόντων διοχετεύτηκαν κύρια στην κατανάλωση, ενώ λειτούργησαν και για τη δημιουργία αδιαφανών πελατειακών μηχανισμών και σχέσεων διαφθοράς με την εμπλοκή των Συνεταιρισμών, πλην λίγων λαμπρών εξαιρέσεων.

Σήμερα, καλούμαστε να ανατρέψουμε τη πορεία αυτή και να δώσουμε μια αναπτυξιακή διέξοδο, ιδιαίτερα στην νησιωτική ύπαιθρο αξιοποιώντας τις δυνατότητες που μας δίνει τόσο το θεσμικό πλαίσιο όσο και οι χρηματοδοτήσεις της νέας Κοινής Αγροτικής Πολιτικής για τη περίοδο 2014-20.  Η νέα αυτή πορεία έχει ως σημαντικότερο εμπόδιο τις συνήθειες που έχουν αναπτυχθεί τόσο από τη διοίκηση όσο και από τους παραγωγούς που επικέντρωσαν το ενδιαφέρον τους στη «διακίνηση» των επιδοτήσεων, αντί σε εκείνη των προϊόντων. 

Η πορεία για την ανατροπή της κατάστασης που βιώνουμε πρέπει να στηριχθεί σε δύο άξονες:

·    Η έμφαση να μην δίνεται στις επιδοτήσεις αλλά στη παραγωγή ποιοτικών και ασφαλών προϊόντων με τοπικό χαρακτήρα, ώστε να μπορούν να έχουν διακριτή παρουσία  στην αγορά σε σχέση με αυτά του ανταγωνισμού («από τις επιδοτήσεις στα ποιοτικά προϊόντα με τοπικά χαρακτηριστικά και σήμανση»). Οι επιδοτήσεις να αξιοποιούνται για τη βελτίωση των διαδικασιών παραγωγής ώστε να επιτρέψουν την επίτευξη του στόχο  ποιότητας/τιμών, που θα επιτρέπουν ικανοποιητικές αμοιβές.

     Τη προώθηση της συμβολαιακής γεωργίας, ώστε να υπάρξει σχετική ασφάλεια στην αλυσίδα παραγωγής και διακίνησης, αξιοποιώντας και τη τουριστική ζήτηση («από το χωράφι στο ράφι και στο πιάτο του τουρίστα»).

Όμως, συχνά η φθίνουσα πορεία της αγροτικής παραγωγής εμφανίζεται ως μη αναστρέψιμη, ειδικά στις λιγότερο παραγωγικές περιοχές της χώρας, όπως είναι οι ορεινές και οι νησιωτικές. Η ανάλυση των καλών πρακτικών που συναντάμε σε πολλές περιοχές μας επιτρέπουν να διακρίνουμε κοινά σημεία:

-   η σύνδεση του προϊόντος με τον τόπο. Η χρήση τοπικών πρώτων υλών και αναφορά της προέλευσης αποτελούν ισχυρό στοιχείο ταυτότητας και διαφοροποίησης από ομοειδή προϊόντα. Ιδιαίτερα τώρα οι νέες τάσεις στους καταναλωτές συμβάλουν και στην αναβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Η αξιοποίηση του brand name του Αιγαίου θα πρέπει να αξιοποιηθεί ως ομπρέλα διατηρώντας τις τοπικές ιδιαετερότητες,

-     η προσοχή στη παραγωγική  διαδικασία που θα επιτρέψει την ποιοτική παραγωγή της πρώτης ύλης, που αποτελεί το κλειδί για τις μετέπειτα διαδικασίες,

-    η εστίαση στη προστιθέμενη αξία του προϊόντος. Η διάθεση του προϊόντος σε πρωτογενή μορφή χωρίς επεξεργασία και τυποποίηση έχει ως συνέπεια να καρπώνεται το μεγαλύτερο όφελος ο μεταποιητής εκτός των ορίων των νησιών. Αντίθετα η τυποποίηση και η πιστοποίηση του προϊόντος με στόχο επώνυμο, διαφορετικό και ταυτοποιημένο που μπορεί να «χτυπήσει» καλή τιμή στην αγορά. Πολλά τα παραδείγματα με λάδι, μέλι, κρασί, τυρί, αρωματικά φυτά, μαστίχα κλπ υπάρχουν που δείχνουν τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν και άλλες επιχειρήσεις,

-  η επένδυση στην έρευνα και στην καινοτομία, ώστε να διασφαλίζεται η ανταγωνιστικότητα των προϊόντων. Επειδή η επένδυση αυτή πολύ δύσκολα μπορεί να γίνει από τις πολύ μικρές επιχειρήσεις μεμονωμένα η Περιφέρεια πρέπει να διαδραματίσει ρόλο καταλύτη,

-   η δικτύωση παραγωγών και επιχειρήσεων, ώστε να μειώνονται τα κόστη των εισροών, τα κόστη των αναγκαίων υπηρεσιών καινοτομίας, εξεύρεσης πόρων, παρακολούθησης των εξελίξεων, προβολής και προώθησης, να εξασφαλίζεται επαρκής πρώτη ύλη για να καλύπτονται οι ανάγκες για επαρκείς ποσότητες στις εξαγωγές. Είναι γνωστό ο μεμονωμένος παραγωγός δεν έχει χρόνο, γνώσεις, χρήματα για να μπορεί να καλύπτει με επάρκεια όλες τις ανάγκες της παραγωγικής διαδικασίας και της διακίνησης, αλλά και των συνεχών μεταβολών,

-    η σωστή χρήση του εδάφους, του νερού, της ενέργειας, των άλλων εισροών. Κατασπατάληση και κακή χρήση των πόρων μακροπρόθεσμα επιδρά αρνητικά στην ίδια τη γεωργική παραγωγή, ποσοτικά και ποιοτικά. Η υποβάθμιση των φυσικών πόρων, η εξάντληση του εδάφους, η μόλυνση των νερών, η απώλεια βιοποικιλότητας που συνεπάγονται οι κακές γεωργικές και κτηνοτροφικές πρακτικές ανατρέπουν τις ισορροπίες της φύσης με μακροπρόθεσμες συνέπειες, ενώ η κλιματική αλλαγή αναμένεται να επηρεάσει ακόμη δυσμενέστερα την κατάσταση των πόρων (πχ. έντονα καιρικά φαινόμενα). Αντίθετα χρειάζεται αξιοποίηση της νέας μεταρρύθμισης με σύνδεση των πληρωμών με το πρασίνισμα της παραγωγικής διαδικασίας λαμβάνοντας υπόψη τους περιορισμένους φυσικούς πόρους.

Για να μπορέσουν να υλοποιηθούν τα παραπάνω, απαιτείται:

·      Ένα αναπτυξιακό σχέδιο με ξεκάθαρη στρατηγική και στοχοθεσία από τη πλευρά του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων που να λαμβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες αλλά και τις δυνατότητες του νησιωτικού χώρου, όπως πχ. στο χαρακτηρισμό των νησιωτικών βοσκοτόπων, τη χρήση του εθνικού φακέλου για συνδεδεμένες πληρωμές σε συγκεκριμένα νησιωτικά προϊόντα.

·   Η αποκεντρωμένη υλοποίηση του προγράμματος, ώστε η ευθύνη για τη σωστή υλοποίηση του και την αξιοποίηση των πόρων να έρθει στα χέρια αυτών που λογοδοτούν στη κοινωνία, δηλαδή στις περιφέρειες.

·     Η εξειδίκευση της στρατηγικής αυτής σε μέτρα και δράσεις από τη Περιφέρεια του Β.Αιγαίου, ώστε να προσαρμοστεί στις ιδιαίτερες συνθήκες των νησιών με τη δημιουργία υποστηρικτικών στους παραγωγούς δομών (για καινοτομία, για πιστοποίηση ποιότητας κλπ) και την ενεργοποίηση θεσμών, όπως η αγροτοδιατροφική σύμπραξη.

·     Η σωστή αξιοποίηση του κανονισμού της ΕΕ για τη στήριξη των προϊόντων του Αιγαίου για αναπροσανατολισμό της παραγωγής και της εμπορίας αγροτικών προϊόντων με όρους οικονομικής και περιβαλλοντικής βιωσιμότητας και όχι με βραχυχρόνιους εισοδηματικούς στόχους.

·  Η δημιουργία σταθερών και αποτελεσματικών συμβουλευτικών δομών στη Περιφέρεια, όπως προβλέπεται από τη νέα ΚΑΠ, εισάγοντας την καινοτομία (σύγχρονες πρακτικές, τεχνολογικές εξελίξεις, ενημέρωση για τις εξελίξεις των αγορών, εκπαίδευση, δικτύωση, πολιτικές προώθησης προίόντων κλπ) στη παραγωγική διαδικασία.

·     Η εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου για την αλιεία και την ιχθυοκαλλιέργεια με γνώμονα την προστασία της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας.

Συνοψίζοντας, υπογραμμίζουμε ότι οι αγρότες θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι οι πραγματικές ευκαιρίες, μακροπρόθεσμα, δεν είναι οι άμεσες ενισχύσεις. Αυτές εξασφαλίζουν μια σταθερή, ελάχιστη εισοδηματική βάση. Οι ευκαιρίες πρέπει να αναζητώνται στην αγορά και τα προγράμματα προσφέρουν διαφορετικούς τρόπους για να αυξηθεί η πρόσβαση στις ευκαιρίες αυτές. Το κράτος και η Περιφέρεια οφείλουν να διευκολύνουν αυτή τη πρόσβαση και τη στήριξη των αλλαγών μέσα από ένα σταθερό μακροπρόθεσμο σχέδιο δράσης.

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β.Αιγαίου

Συνδυασμός «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο»

Τα παραπάνω αποτελούν συμπεράσματα της ημερίδας που οργάνωσε η Δημοκρατική Αριστερά Λέσβου στη Μυτιλήνη στις 8 Φεβρουαρίου 2014 με ομιλητές τον ευρωβουλευτή Σπύρο Δανέλλη, τον τ. Ειδικό Γραμματέα Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Θανάση Θεοχαρόπουλο και με τη συμμετοχή του Γιάννη Τσακίρη προέδρου ΓΕΩΤΕΕ Αιγαίου και του Θανάση Κίζου, επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Η εξωστρέφεια της τοπικής οικονομίας αποτελεί μονόδρομο

Η εξωστρέφεια της τοπικής οικονομίας αποτελεί μονόδρομο

                    

Στις 5 & 6 Μαρτίου ο υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου κ. Γ. Σπιλάνης βρέθηκε στις Βρυξέλλες προσκεκλημένος του ευρωβουλευτή κ. Κρίτωνα Αρσένη μαζί με 18 παραγωγούς από διαφορετικά νησιά του Αιγαίου. Οι παραγωγοί αυτοί, επιλεγμένοι από την Ελληνική Εταιρεία Πολιτισμού και Περιβάλλοντος σαν καλές πρακτικές στο τομέα τους, είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό: αποτελούν επιτυχημένες προσπάθειες αξιοποίησης τοπικών πόρων (λαδιού, κρασιού, μελιού, δαμάσκηνων, αρωματικών φυτών, φιστικιών κλπ) αλλά και τουριστικών υπηρεσιών με στόχο τις εξαγωγές ποιοτικών προϊόντων στα πέρατα του κόσμου.

Σκοπός της επίσκεψης ήταν η αλληλογνωριμία μεταξύ των παραγωγών για τη διευκόλυνση ανταλλαγής εμπειριών, η συνάντηση τους με ανθρώπους που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην εύρεση νέων αγορών, καθώς και με εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και άλλων φορέων ώστε να τους ενημερώσουν για τις δυνατότητες χρηματοδότησης και άλλων αναπτυξιακών ευκαιριών.

Ο κ. Γιάννης Σπιλάνης ανάφερε ότι τα παραδείγματα των παρευρισκόμενων παραγωγών καταδεικνύουν την αναγκαιότητα για ποιότητα και καινοτομία ως προϋπόθεση για ανταγωνιστικότητα και εξωστρέφεια, αφού η προσπάθεια για φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες σκοντάφτουν στον ανταγωνισμό από χώρες χαμηλού κόστους. Υποστήριξε ότι η αξιοποίηση της τοπικής παράδοσης θα πρέπει να συμβάλλει στη παραγωγή νέων μοναδικών ποιοτικών προϊόντων και υπηρεσιών, που να καλύπτουν τις ανάγκες του σύγχρονου καταναλωτή, εξασφαλίζοντας ικανοποιητικό εισόδημα για τους παραγωγούς και απασχόληση εξειδικευμένων ανθρώπων. Ταυτόχρονα υπογράμμισε ότι η ανάδειξη της ταυτότητας του κάθε νησιού ξεχωριστά μπορεί να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα κάτω από μια ενιαία ομπρέλα, αυτής της Αιγαιακής Ποιότητας, αξιοποιώντας το Αιγαίο ως το γνωστότερο brand name στη παγκόσμια αγορά, εξ αιτίας της μοναδικότητας του.

Η αναδιάρθρωση του μοντέλου αγροτικής παραγωγής είναι αναγκαία: απαραίτητο να περάσουμε από το κυνήγι των επιδοτήσεων στη παραγωγή ποιοτικών προϊόντων.

Γ.Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β.Αιγαίου

Συνδυασμός «Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο»

Οι Βιομηχανικές ΑΠΕ και η στρατηγική για την ανάπτυξη της Περιφέρειας Β.Αιγαίου

ΟΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΕΣ ΑΠΕ ΚΑΙ Η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ Β.ΑΙΓΑΙΟΥ

Τα "Πράσινα Νησιά" μαζί με τα "Ποιοτικά Νησιά" και τα "Νησιά Ίσων Ευκαιριών" αποτελούν τους 3 στρατηγικούς στόχους για τη βιώσιμη ανάπτυξη των νησιών, όπως αναφέρω στο βιβλίο "Ευρωπαϊκά Νησιά και Πολιτική Συνοχής" που βασίζεται σε μελέτη που εκπόνησα για λογαριασμό της ΕΕ. Προφανώς η ενέργεια αποτελεί βασική πτυχή της πολιτικής για τα "Πράσινα Νησιά".

Πιο συγκεκριμένα αναφέρονται 3 άξονες δράσης:

(α) ενεργειακά αποτελεσματικά νησιά για μείωση της κατανάλωσης ενέργειας

(β) ανάπτυξη τεχνολογιών για ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και

γ) διασύνδεση νησιών με τα ευρωπαϊκά ενεργειακά δίκτυα

Όλα τα παραπάνω θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τη κλίμακα των νησιών, αλλά και το γεγονός ότι το φυσικό και το πολιτιστικό τοπίο και η βιοποικιλότητα τους είναι τα πιο σημαντικά κεφάλαια που διαθέτουν για τη βιώσιμη ανάπτυξη τους.

Με βάση τα παραπάνω η επένδυση Ρόκα δεν εμπίπτει σ'αυτή τη στρατηγική, αλλά αντίθετα υπονομεύει τη στρατηγική για βιώσιμη ανάπτυξη και για 2 άλλους λόγους:
- δεν αυξάνει την απασχόληση, ούτε τοπικά, ούτε στη χώρα, αφού τεχνολογία και μηχανήματα είναι εισαγόμενα,

- ενώ θα υπάρξει και μεγάλη διαρροή κερδών εκτός της χώρας.

Οι υποστηρικτές της άποψης, ότι σε πολλά ευρωπαϊκά νησιά υπάρχει εκτεταμένη ανάπτυξη ανεμογεννητριών, λησμονούν να αναφερθούν τόσο στην διαφορετική τοπογραφία των νησιών, όσο και στη συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών στην όλη δράση μέσα από συλλογικές επενδύσεις.

Λέμε ναι στις ΑΠΕ, αλλά με βάση άλλο ολοκληρωμένο σχέδιο και ενταγμένο στη γενική στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης των νησιών.

Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο - Προτάσεις για την ανάπτυξη

Αγαπητές φίλες και φίλοι του Β. Αιγαίου,

Ένα από τα μεγάλα θέματα που θα πρέπει να συζητηθούν στην προεκλογική περίοδο είναι  το όραμα και το σχέδιο ανάπτυξης της Περιφέρειας με δεδομένο ότι ο αναπτυξιακός σχεδιασμός αποτελεί τη βασική αρμοδιότητα της Περιφερειακής Αρχής. Μια αρμοδιότητα κρίσιμη, ειδικά στην περίοδο που διανύουμε, αφού θα πρέπει να υπάρξει ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ για να βγούμε από την εσωστρέφεια που διαλύει τον παραγωγικό ιστό και δεν επιτρέπει την ανάπτυξη εξαγωγικών δραστηριοτήτων, οι οποίες αποτελούν την υγιή βάση για ανάπτυξη.

Μια πορεία στην οποία μας έχουν καταδικάσει οι πράξεις και οι παραλήψεις όσων είχαν την ευθύνη διοίκησης της Περιφέρειας τα προηγούμενα χρόνια. Η απορρόφηση πόρων και επιδοτήσεων δεν μπορεί να αποτελεί στρατηγική, αλλά απλά το εργαλείο για παραγωγή ανταγωνιστικών προϊόντων και υπηρεσιών, για αξιοποίηση των πόρων και των άλλων συγκριτικών πλεονεκτημάτων, για ένα καλύτερο αύριο για μας και τα παιδιά μας.

Όμως η συζήτηση δεν μπορεί να γίνει από μηδενική βάση «ανακαλύπτοντας τον τροχό για μια ακόμη φορά».

Υπάρχουν προτάσεις και επεξεργασμένες θέσεις που βρίσκονται εδώ και πολλά χρόνια στα συρτάρια καλά κλειδωμένες, οι οποίες μπορεί να αποτελέσουν ΒΑΣΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ ώστε να γίνουν επίκαιρες όπου χρειάζεται.

Για το λόγο αυτό καταθέτω σε δημόσια διαβούλευση:

-          Τις προτάσεις που είχα δώσει στην ομάδα έργου που επεξεργάστηκε το 3^ο ΚΠΣ 2000-2007 μαζί με το Συνοπτικό Σχέδιο Δράσης

lid.aegean.gr/images/3kps-region.pdf
lid.aegean.gr/images/3kps-draseis.pdf

-          Τις προτάσεις για τον τουριστικό σχεδιασμό της Περιφέρειας που επεξεργάστηκα με ομάδα έργου μετά από διαβούλευση με συντονισμό από το Περιφερειακό Ταμείο το 2007.

       lid.aegean.gr/images/epihirisiako_programma_sot.pdf

Σας καλώ να δουλέψουμε για να επικαιροποιήσουμε όπου χρειάζεται τις προτάσεις αυτές.

Καλώ όλες τις υγιείς και παραγωγικές δυνάμεις αυτού του τόπου για συ-στράτευση δημιουργώντας μια αναπτυξιακή και κοινωνική δυναμική στα νησιά μας, ώστε να αλλάξουμε σελίδα αφήνοντας πίσω πρόσωπα και νοοτροπίες που θέλουν να μας κρατήσουν δέσμιους στο χτες.

Δοκιμάστηκαν και απέτυχαν.

Όραμα υπάρχει. Γνώση υπάρχει.

Το Β. Αιγαίο έχει ανάγκη τους καλλίτερους.

Η πορεία για το αύριο έπρεπε να έχει ξεκινήσει χτες.

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου

Συμβόλαιο Ζωής με το Αιγαίο

Η Μελίνα και το όραμα της για το Αιγαίο

Η Μελίνα και το όραμα της για το Αιγαίο

Τι σχέση μπορεί να έχει μια προεκλογική εκστρατεία με την επέτειο των 20 χρόνων από τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη;

Οι περισσότεροι πολίτες του Αιγαίου δεν έμαθαν ποτέ για την ιστορική ομιλία της στη Γενική Συνέλευση της UNESCO το 1993 με θέμα να ανακηρυχτεί το Αιγαίο μνημείο της UNESCO με το όνομα «Αιγαίο-Αρχιπέλαγος» που ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων και ενθουσιασμού.

Όπως και ελάχιστοι έμαθαν ότι ένα χρόνο αργότερα έγινε η «Διακήρυξη της Πολιόχνης» στη Λήμνο, το αρχαιότερο βουλευτήριο του κόσμου, μπροστά σε εκατοντάδες φιλέλληνες απ' όλο τον κόσμο που την υπέγραψαν. Αυτή ήταν η τελευταία πράξη αυτού του έργου, αφού η Μελίνα δεν ήταν πια ανάμεσα μας. Το όραμα «πέθανε» γιατί η ελληνική πολιτεία δεν το ενστερνίστηκε ποτέ. Προείχε η «ανάπτυξη». Τα αποτελέσματα γνωστά σε όλους, αφού τα βιώνουμε με δραματικό τρόπο.

Η ιδέα, την οποία είχαμε επεξεργαστεί μια ομάδα του Πανεπιστημίου Αιγαίου υπό τον καθηγητή Κώστα Σοφούλη, ήταν η ανάδειξη του μοναδικού αυτού αρχιπελάγους με το περιβαλλοντικό, πολιτιστικό, παραγωγικό και επιστημονικό κεφάλαιο που προέρχεται από τη δράση της φύσης και του ανθρώπου δια μέσου των αιώνων, σε ένα σύγχρονο Παγκόσμιο Κέντρο Πολιτισμικής Παραγωγής.

Προϋπόθεση η ανάδειξη όλων αυτών των μοναδικών του χαρακτηριστικών σε συνδυασμό με την εκπαίδευση, τη γνώση και προπάντων την ποιότητα στη παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών.

Είκοσι χρόνια μετά το «όραμα» της Μελίνας παραμένει για μας απόλυτα επίκαιρο.

Ήδη από τη δεκαετία του '90 είχα επεξεργαστεί με βάση αυτό το όραμα ένα σχέδιο ανάπτυξης για τα νησιά του Αιγαίου το οποίο κατέθεσα στην ομάδα εργασίας που ετοίμαζε το 3ο ΚΠΣ 2000-6 για το Β. Αιγαίο.

Όμως και πάλι προείχε η «ανάπτυξη».

Σήμερα που η ανάπτυξη έγινε όνειρο απατηλό μήπως είναι καιρός να ξαναβρούμε το ΟΡΑΜΑ;

Γιάννης Σπιλάνης

Υποψήφιος Περιφερειάρχης Β. Αιγαίου