ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑ Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΕΚΛΟΓΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Στο πρόσφατο Περιφερειακό Συμβούλιο, που είχε ως αποκλειστικό θέμα το Στρατηγικό Σχέδιο Ανάπτυξης της Περιφέρειας, επισημάναμε για μια ακόμη φορά την αδυναμία της Περιφερειακής Αρχής όχι μόνο στο να λειτουργήσει ουσιαστικά, αλλά και να τηρήσει έστω και τον νόμο.

Τονίσαμε ιδιαίτερα ότι το Στρατηγικό Αναπτυξιακό Σχέδιο δεν είναι μια ακόμη τυπική διαδικασία -όπως μια τροποποίηση του προϋπολογισμού- για να περάσει απλά με τις ψήφους μιας «πλαστής» πλειοψηφίας αφού δεσμεύει το μέλλον της Περιφέρειας, αλλά χρειάζεται συζήτηση σε βάθος όχι μόνο μεταξύ των παρατάξεων του ΠΣ αλλά και με Δήμους, Επιμελητήρια, Ενώσεις Ξενοδόχων, Αγροτικούς Συνεταιρισμούς κλπ ώστε να υπάρξουν οι αναγκαίες συγκλίσεις και συναντήληψη για το αναπτυξιακό όραμα με συγκεκριμένους στόχους και δράσεις ανά τομέα που θα φέρουν ουσιαστικά αναπτυξιακά αποτελέσματα στο τέλος της περιόδου. Αυτό απαιτεί ριζική αλλαγή του τρόπου που λειτουργεί η Περιφέρεια και τα νομικά της πρόσωπα. Η κα Καλογήρου επέμεινε να ψηφίσει ένα ατελέστατο κείμενο –που αμφιβάλει κανείς ποιος από τους συμβούλους της πλειοψηφίας το είχε διαβάσει- ώστε να προχωρήσει «στα γρήγορα» σε μια τυπική διαβούλευση και στη ψήφιση του επιχειρησιακού σχεδίου.

Ως ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΖΩΗΣ με το ΑΙΓΑΙΟ έχουμε κατ’επανάληψη κατακρίνει τον τρόπο λειτουργίας του ΠΣ, αλλά και των επιτροπών που έχουν διεκπεραιωτικό χαρακτήρα με «όπλο» τη «πλειοψηφία». Κρίσιμα θέματα όπως ο προϋπολογισμός που καλούμαστε να ψηφίσουμε την επόμενη εβδομάδα έρχονται ως κατάλογοι ποσών χωρίς πολιτική εισήγηση για τον στόχο που εξυπηρετούν, θα συζητηθούν και θα περάσουν. Μετά θα αναθεωρηθούν όσες φορές χρειαστεί για τη κάλυψη αναγκών, πάντα χωρίς σχέδιο. Από την άλλη πλευρά, οι τοποθετήσεις της αντιπολίτευσης έχουν τυπικό χαρακτήρα ακόμη και όταν επισημαίνουν προβλήματα νομιμότητας (πχ. άδειες ελαιοτριβείων, σύσταση νέας αναπτυξιακής όταν υπάρχουν 3 σε εκκαθάριση), ενώ δεν επιτρέπουν συγκλίσεις ακόμη και όταν περιλαμβάνουν ουσιαστικές και σωστές προτάσεις. Τα θέματα «κλείνουν» με ψηφοφορία μετά την τοποθέτηση των συμβούλων χωρίς συνήθως να δοθούν ούτε καν απαντήσεις στις αντιρρήσεις τους, πόσο μάλλον να υπάρξουν βελτιώσεις των προειλημμένων αποφάσεων. Στην ουσία έχουμε «λογοδοσία περιορισμένης ευθύνης» και οι όποιες «κραυγές» της αντιπολίτευσης, τεκμηριωμένες ή μη, είναι άνευ ουσίας.

Αραγε οι πολίτες αυτής της χώρας που συζητούν με πάθος για το μπόνους των 50 εδρών που δίνει ο εκλογικός νόμος στο πρώτο κόμμα στις εθνικές εκλογές, έχουν αντιληφθεί ότι στις εκλογές της αυτοδιοίκησης ο συνδυασμός που πρωτεύει τη δεύτερη Κυριακή παίρνει το 60% των συμβούλων ανεξάρτητα του ποσοστού που έχει πάρει τη πρώτη Κυριακή; Και αν σκεφτεί ότι αυτό το ποσοστό μπορεί να είναι και κάτω από 30%, αντιλαμβάνεται κανείς ότι με τον υφιστάμενο εκλογικό νόμο, ο πρώτος συνδυασμός μπορεί και να διπλασιάζει τον αριθμό των συμβούλων, εξασφαλίζοντας μια άνετη διακυβέρνηση, κόντρα στη θέληση των πολιτών;

Αυτή ήταν η φιλοσοφία των δύο κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν μεταπολεμικά τη χώρα φτιάχνοντας τους εκλογικούς νόμους με τη λογική «της αυτοδυναμίας» και το πρόσχημα της πολιτικής σταθερότητας. Αυτή την «καραμέλα πιπίλαγαν» για χρόνια, εξοβελίζοντας τη λογική των συνεργασιών ως «εστία συναλλαγών για οφίκια». Το αποτέλεσμα αυτής της πρακτικής ήταν τόσο η υποβάθμιση των θεσμών σε απλές πλειοψηφίες που συχνά τον μόνο συνδετικό κρίκο που έχουν είναι ακριβώς το «μοίρασμα μικρο-εξουσιών», ενώ εμπέδωσε στην ελληνική κοινωνία την έλλειψη κουλτούρας σύνθεσης και συνεργασίας. Τους βόλευε για να μπορούν να «κατακεραυνώνουν» αλλήλους με πύρινους μονόλογους χωρίς να είναι υποχρεωμένοι να δικαιολογούν τις απόψεις τους και να λειτουργούν με «κομματικές πειθαρχίες» και πλήρη αδιαφάνεια. Τις συνέπειες όλων αυτών τις βιώνουμε σήμερα με την αποκάλυψη του μεγέθους της διαφθοράς του συστήματος και την πλήρη αδυναμία επίτευξης συγκλήσεων.

Η πρόταση μας είναι απλή και τη θέτουμε προς συζήτηση με δεδομένο ότι έχει αναγγελθεί η τροποποίηση του «Καλλικράτη»:

-          Οι εκλογές να γίνονται σε ένα γύρο και η κατανομή των εδρών να γίνεται με απλή αναλογική, δίνοντας τη πραγματική τους δύναμη στους «μεσαίους» συνδυασμούς, μειώνοντας ταυτόχρονα τη πίεση προς τους «μικρούς» συνδυασμούς με τη λογική της «χαμένης ψήφου» αφού μπορούν να έχουν ρόλο στο μετεκλογικό σκηνικό.

-          Να υπάρχει ελάχιστο ποσοστό εκλογής ώστε να εξασφαλίζει τουλάχιστον 2 άτομα σε ένα συνδυασμό. Ο στόχος είναι πολλαπλός: (α) να ενισχύσει τις συνεργασίες από τη βάση μεταξύ ατόμων με κοινούς στόχους απαραίτητους για τη διοίκηση του τόπου, (β) την αποφυγή του κατακερματισμού των δυνάμεων προεκλογικά (γ) τη μη παρουσία υπερβολικά πολλών συνδυασμών στο Συμβούλιο που δεν θα επιτρέπει τη δημιουργία πλειοψηφιών και (δ) να επιτρέπει σε έναν συνδυασμό μια ελάχιστη αποτελεσματικότητα στη λειτουργία μέσα στο Δημοτικό ή Περιφερειακό Συμβούλιο.

-          Ο/η Δήμαρχος  και ο/η Περιφερειάρχης και τα άλλα μονοπρόσωπα όργανα να εκλέγονται από το Περιφερειακό Συμβούλιο με βάση συμφωνία επί του κοινού προγράμματος δράσης η υλοποίηση του οποίου θα ελέγχεται από αυτό.

Το ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΖΩΗΣ με το ΑΙΓΑΙΟ θεωρεί ότι η αλλαγή του εκλογικού νόμου προς τη κατεύθυνση αυτή, βάζοντας στο περιθώριο τις πλαστές κομματικές ή προσωποπαγείς πλειοψηφίες, θα οδηγήσει τις τοπικές κοινωνίες σε ζυμώσεις στη βάση τους ώστε να αναδείξουν δυνάμεις που επιδιώξουν τόσο προεκλογικές όσο και μετεκλογικές  συνεργασίες με βάση αρχές, θέσεις και προγράμματα.

Γιάννης Σπιλάνης

Περιφερειακός Σύμβουλος

ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΖΩΗΣ με το ΑΙΓΑΙΟ

(ioannispilanis.blogspot.com)