ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΟ LESVOSNEWS.NET
Τι συμβαίνει τελικά με τη χρηματοδότηση των Πανεπιστήμιων; Θα επιβιώσει το Πανεπιστήμιο Αιγαίου στην εποχή του μνημονίου; Σενάρια για κατάργηση τμημάτων ακούγονται … Ποια η θέση τη Δημοκρατικής Αριστεράς για τη χρηματοδότηση και αυτονομία των Πανεπιστημίων;
Είναι γεγονός ότι οι περικοπές στη χρηματοδότηση των Πανεπιστημίων και ειδικά του Πανεπιστημίου Αιγαίου που γνωρίζω καλύτερα είναι πάνω από 50% του προϋπολογισμού του 2008 και έχουν οδηγήσει ουσιαστικά σε αδυναμία λειτουργίας δεδομένου ότι δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές λειτουργικές δαπάνες (πχ. θέρμανση, σίτιση), ενώ έχουν θιγεί σοβαρά και δαπάνες που έχουν να κάνουν με τον πυρήνα της αποστολής ενός Πανεπιστημίου που είναι η εκπαιδευτική και ερευνητική διαδικασία.
Προφανώς και στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου και στα άλλα Πανεπιστήμια υπήρχαν σπατάλες που έπρεπε να μην είχαν γίνει και ο περιορισμός του προϋπολογισμού διόρθωσε κακώς κείμενα πχ. υπερβολικές ενοικιάσεις κτιρίων. Από την στιγμή που ολοκληρώθηκαν τα κτίρια του Λόφου θα έπρεπε να είχαν εγκατασταθεί όλα τα τμήματα σ’αυτά και τα χρήματα που δαπανήθηκαν όλα αυτά τα χρόνια να είχαν διοχετευθεί σε πρόσθετα κτίρια για στέγαση της βιβλιοθήκης, για φοιτητικές κατοικίες, για ερευνητικά εργαστήρια αλλά και για ερευνητικά προγράμματα με βάση στρατηγικό σχεδιασμό σε βάθος χρόνου.
Από την άλλη πλευρά δεν θα υπάρξει μέλλον σ’αυτή τη χώρα χωρίς σωστά εκπαιδευμένο ανθρώπινο δυναμικό διαρκώς επανακαταρτιζόμενο και χωρίς έρευνα που παράγει νέα γνώση, καινοτομίες, νέα ανταγωνιστικά προϊόντα και τελικά νέες θέσεις εργασίας. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει πολύ υψηλά τον πήχη για το 2020: θεωρεί ότι το ποσοστό στόχος για άτομα με πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης ηλικίας 30-34 ετών είναι 31%. Το ποσοστό αυτό δεν έχει ούτε η Αττική, ενώ πολλές περιφέρειες είναι ακόμη και κάτω από το 20% γεγονός που δείχνει ότι δεν υπάρχουν περιθώρια για κλείσιμο ΑΕΙ. Το ίδιο συμβαίνει με τους δείκτες δια βίου εκπαίδευσης, καινοτομίας, ανταγωνιστικότητας. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπάρξει περισσότερη προσπάθεια στην ανώτατη εκπαίδευση και όχι περιορισμός της.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζονται πολλές και βαθιές αλλαγές και στη τριτοβάθμια εκπαίδευση όπως και στις κατώτερες βαθμίδες ώστε οι γνώσεις που αποκτούνται να είναι πραγματικές και στέρεες και τα πτυχία με αντίκρισμα. Τα Πανεπιστήμια πρέπει να γίνουν κέντρα αριστείας σε εκπαίδευση και έρευνα, κέντρα παραγωγής και διάχυσης της γνώσης. Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ υποστήριξε την ανάγκη αλλαγών που να οδηγούν προς αυτή τη κατεύθυνση και όχι στη πλήρη διάλυση της παραπαίουσας παιδείας.
Ας μας επιτρέψετε μια ερώτηση με δόση λαϊκισμού…. Σε άρθρα σας και ομιλίες συχνά κάνετε λόγο για αειφόρο και δίκαιη ανάπτυξη, παρουσιάζετε μελέτες για «ποιοτικά» και «πράσινα» νησιά. Τι θα πείτε στον άνεργο της Λέσβου που θα σας απαντήσει «πράσινα άλογα»
Χαίρομαι ιδιαίτερα ότι οι απόψεις που υποστηρίζω εδώ και 20 χρόνια προβληματίζουν εσάς και τους πολίτες. Δυστυχώς όμως δεν επηρέασαν τους επιχειρηματίες, τους πολιτικούς και τις πολιτικές που εφάρμοσαν τόσα χρόνια οδηγώντας τους κλάδους στους οποίους έχουμε συγκριτικό πλεονέκτημα όπως πχ. τον τουρισμό και τη γεωργία στην απαξίωση, τους μισθούς στα τάρταρα και την ανεργία στα ύψη.
Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι μια χώρα που να παράγει φτηνά προϊόντα και υπηρεσίες για να ανταγωνιστεί χώρες με χαμηλούς μισθούς. Εδώ και χρόνια λέω στους τουριστικούς επιχειρηματίες της Λέσβου που φωνάζουν ότι ο τουρισμός στην Ελλάδα είναι ακριβός σε σχέση με τους ανταγωνιστές μας όπως η Τουρκία, εκτός αν έδιναν μισθούς Τουρκίας. Δυστυχώς πολιτικοί όπως ο κ.Αλογοσκούφης υποστήριζε εδώ και χρόνια ότι αυτή ήταν η πολιτική που έπρεπε να εφαρμοστεί για να ανταγωνιστούμε τους γείτονες, του Αιγύπτιους, τους Μαροκινούς κλπ στον τουρισμό του ήλιου και της θάλασσας, αντί να θεωρεί ότι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας και της Λέσβου ειδικότερα όπως ο πολιτισμός και το περιβάλλον υποβαθμίζονταν μένοντας αναξιοποίητα. Όταν οι παρατηρητές πουλιών πλήρωναν εκτός τουριστικής σαιζόν τιμές πάνω από διπλάσιες από αυτές της υψηλής περιόδου για να έρθουν σε έναν από τους 10 κορυφαίους προορισμούς του κόσμου προσδοκώντας υπηρεσίες και δραστηριότητες υψηλής ποιότητας, εμείς τους γυρίζαμε την πλάτη θέλοντας να γίνουμε μαζικός προορισμός όπως η Ρόδος χωρίς να έχουμε τα αντίστοιχα προσόντα και κυρίως όταν το τουριστικό προϊόν της Ευρώπης έχει αλλάξει μορφή.
Αντίστοιχα τα παραδείγματα στον άλλο βασικό τομέα της οικονομίας, τη γεωργία. Όταν η Λέσβος παράγει για χρόνια λάδι και άλλα προϊόντα ποιότητας υψηλής που πουλιόνται, εκτός λίγων εξαιρέσεων, ατυποποίητα σε εξευτελιστικές τιμές από χονδρέμπορους που θησαύριζαν, αντί με νέα πρότυπα προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας να ωφελείται ο παραγωγός και να δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας για εκπαιδευμένα άτομα, η σημερινή κατάληξη είναι απλά φυσιολογική.
Οι ευκαιρίες για την υλοποίηση μιας άλλης ανάπτυξης χάθηκε με τις επιδοτήσεις που ενώ δόθηκαν για ανταγωνιστικό πρωτογενή τομέα κατέληξαν σε τσέπες επιτηδείων αλλά και στην πρόσκαιρη κατανάλωση, τα χρήματα για έργα και ενίσχυση των παραγωγικών υποδομών σε ημετέρους αλλά και σε επίορκους δημόσιους λειτουργούς, τα χρήματα που δόθηκαν για τη κατάρτιση του ανθρώπινου δυναμικού σε εταιρείες φαντάσματα θρέφοντας στρατιές «εκπαιδευτών» και «εκπαιδευόμενων».
Ταυτόχρονα δεν αξιοποιούνται τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της Λέσβου που είναι ο πολιτισμός και η φύση. Εμείς που επισκεπτόμαστε κάθε γωνιά του νησιού ανακαλύπτουμε γυναίκες και άντρες που παράγουν με τα χέρια και με την ψυχή τους αξιοποιώντας τη λεσβιακή φύση, τις δεξιότητες των προηγούμενων γενεών, τον πολιτισμό αυτού του τόπου χωρίς καμία βοήθεια, χωρίς στήριξη, χωρίς αναγνώριση και κυρίως χωρίς αξιοποίηση για το όφελος όλων, για τη πρόοδο του τόπου. Όλα αυτά αποτελούν το μέλλον αυτού του τόπου.
Είναι θετικό ότι η Δημοκρατική Αριστερά πριν μερικούς μήνες άνοιξε το θέμα για τη μεγάλη επένδυση του ομίλου Ρόκα (ανεμογεννήτριες) στη Λέσβο με μια πετυχημένη εκδήλωση αλλά δεν έχουμε ακούσει ξεκάθαρη θέση. Είστε υπέρ ή κατά;
Η ΔΗΜΑΡ οργάνωσε την εκδήλωση για να προβληματίσει τους πολίτες και κυρίως αυτούς που θα κληθούν να πάρουν αποφάσεις. Η ΔΗΜΑΡ θέλει τους πολίτες ενημερωμένους και ενεργούς με άποψη και όχι οπαδούς ή κομματικούς στρατούς. Για το λόγο αυτό παρουσίασε και απόψεις υπέρ των Βιομηχανικών Αιολικών Εγκαταστάσεων (ΒΑΕ) και απόψεις κατά.
Επειδή προσωπικά ως επιστήμονας έχω μάθει να αναλύω με στοιχεία τα αναμενόμενα αποτελέσματα και στη συνέχεια να εκτιμώ αν οι επιπτώσεις των αποτελεσμάτων αυτών θα είναι θετικές για τη περιοχή στην οποία γίνεται το συγκεκριμένο έργο και για τη χώρα ευρύτερα, επιτρέψτε μου να πω ότι η μέχρι τώρα διαδικασία για τη λήψη μιας τόσο σοβαρής απόφασης για το μέλλον των νησιών είναι μονομερής ή έστω ατελής.
Βασικό πρόβλημα: η κατασκευή των ΒΑΕ δεν εντάσσεται σε ένα συνολικό αναπτυξιακό σχέδιο των νησιών. Η κατασκευή των ΒΑΕ παρουσιάζεται σαν έργο μικρής κλίμακας που δεν θα έχει επιδράσεις στους άλλους τομείς, όπως ο τουρισμός. Σήμερα δεν ερωτούνται οι κάτοικοι της Λέσβου και των άλλων νησιών για να αποφασίσουν αν συμφωνούν με το μέλλον των νησιών σε 10 ή 20 χρόνια, αλλά αν θέλουν άμεσα πχ. 100 θέσεις εργασίας για όσα χρόνια θα διαρκέσουν τα έργα και ετήσια 2,3€ επιχορήγηση στο Δήμο ως αντιστάθμισμα για τις ζημιές που θα υποστεί το νησί. Ποιες είναι αυτές οι ζημιές για τις οποίες δίνονται τα αντισταθμιστικά οφέλη, πως εκτιμήθηκαν και πως αξιολογήθηκαν για το κοινωνικό σύνολο, για την ανάπτυξη του τόπου; Γιατί δεν μας τα λένε δημόσια και μιλάνε μόνο για οφέλη από την επένδυση;
Τελευταία και στη Λέσβο παρακολουθούμε τη κόντρα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ για διάφορα θέματα. Ανακοινώσεις και σχόλια. Η άποψή σας για αυτή τη κόντρα;
Δυστυχώς τη στιγμή που ο πολίτης της Λέσβου και της Ελλάδας γενικότερα αναζητά διεξόδους από μια προοδευτική διακυβέρνηση, υπάρχουν κόμματα που παραμένουν προσκολλημένα στο παρελθόν τόσο στα αριστερά όσο και στα δεξιά του πολιτικού φάσματος. Κοινό χαρακτηριστικό των προτάσεων αυτών είναι η πλειοδοσία σε «επαναστατικότητα» και «εθνική αξιοπρέπεια». Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι ο κ.Καμμένος «έβλεπε» συνεργασία με το ΣΥΡΙΖΑ και τελικά συνεργάστηκε με τον κ.Δημαρά που διαπραγματεύονταν τη συμμετοχή του στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν λένε όμως τίποτα για την ουσία που ενδιαφέρει τον κόσμο. Φαίνεται σαν να μην θέλουν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα που έφεραν τη χώρα ως εδώ και κύρια το διεφθαρμένο, σπάταλο, αναποτελεσματικό και εχθρικό στο πολίτη κράτος, οι κομματικοί στρατοί που δούλευαν για ίδιο συμφέρον και όχι για το κοινωνικό σύνολο, το στρεβλό, κρατικοδίαιτο και παρωχημένο αναπτυξιακό μοντέλο.
Εμείς γι’αυτά τα θέματα συζητάμε με τους πολίτες και θα θέλαμε όλες οι αριστερές δυνάμεις να συμπορευθούν για μια διακυβέρνηση με αριστερό πρόσημο αντί να αναλώνονται για το ποιος έχει τα περισσότερα παράσημα «αγωνιστικότητας».
Ποιος είναι ο εκλογικός στόχος της Δημοκρατικής Αριστεράς στη Λέσβο;
Στόχο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ είναι να αποτελέσει την έκπληξη των εκλογών αλλάζοντας το παγιωμένο σκηνικό ώστε να συμβάλει στην ανατροπή του τόσο τοπικά, όσο και πανελλαδικά. Οι θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς τόσο για τα εθνικά θέματα όσο και για τα τοπικά έχουν κατατεθεί στους πολίτες για να τα κρίνουν. Πιστεύουμε ότι θα τους προβληματίσουν και ότι τελικά στις 6 Μαϊου θα μας δώσουν τη κοινοβουλευτική εκείνη δύναμη ώστε να παρέμβουμε ουσιαστικά για τις αλλαγές που έχει ανάγκη ο τόπος: χρειαζόμαστε ισχυρούς θεσμούς, μακροχρόνια αναπτυξιακή στρατηγική, καθημερινή στήριξη στους γεωργούς, τους επιχειρηματίες, στους αυτοαπασχολούμενους, με υπηρεσίες δημοσίου συμφέροντος στην υπηρεσία των πολιτών και όχι των προσωπικών συμφερόντων.
Ως πολίτης της Λέσβου πως είδατε τη κοινοβουλευτική θητεία των 3 Βουλευτών της Λέσβου; Μπορείτε να τους αξιολογήσετε ή θα μας δώσετε διπλωματική απάντηση…
Ασφαλώς θα γνωρίζετε από τη μέχρι σήμερα στάση μου ότι δεν είμαι του ….. διπλωματικού σώματος, αλλά επιστήμονας που αναλύω με βάση συγκεκριμένα κριτήρια και μιλάω ανοιχτά.
Ποια είναι τα κριτήρια αξιολόγησης ενός βουλευτή; Η εκπλήρωση του κύριου ρόλου του που είναι η διαμόρφωση της εθνικής πολιτικής και του πλαισίου εκείνου που θα διευκολύνει την χάραξη περιφερειακής και τοπικής πολιτικής μέσα από τη ψήφιση των νόμων. Η χώρα χρειάζονταν ισχυρούς και αποτελεσματικούς θεσμούς, πλαίσιο για την ανάπτυξη της υγιούς επιχειρηματικότητας, πλαίσιο για τη λειτουργία του συστήματος των μεταφορών, των υπηρεσιών υγείας και παιδείας για το δημόσιο συμφέρον, ειδικό πλαίσιο για μια ευρωπαϊκή και εθνική νησιωτική πολιτική, πλαίσιο για μια αποτελεσματική δικαιοσύνη και πολλά άλλα.
Τι βλέπουμε να γίνεται χρόνια τώρα από τους βουλευτές; Κύρια να συμβάλλουν με το νομοθετικό τους καθήκον στη διατήρηση των σάπιων δομών και των προσωπικών διευκολύνσεων των ψηφοφόρων, κυρίως των ισχυρών. Αντίθετα δεν διαπιστώσαμε προσπάθειες ώστε τα κόμματα και η διοίκηση να λειτουργεί προς το δημόσιο συμφέρον. Το πώς δεν αντιμετωπίστηκε το πρόβλημα των θαλάσσιων μεταφορών κυρίως στη Λήμνο και το Αη Στράτη αλλά και στη Λέσβο και τα άλλα νησιά με την υπερψήφιση των συνεχών παρατάσεων μη ανανέωσης του στόλου από τις ναυτιλιακές εταιρείες είναι γνωστό.
Παράλληλα, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, βλέπουμε να αναλώνουν μεγάλο μέρος του χρόνου τους με τη «προώθηση» αιτημάτων πολιτών ή ομάδων πολιτών, όταν πλέον αυτά τα θέματα πρέπει να επιλύονται τοπικά αφού είναι αρμοδιότητα της περιφερειακής και της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Με βάση τις δημοσκοπήσεις, η Δημοκρατική Αριστερά θα έχει πιθανότατα στην επόμενη Βουλή τη δική της KO και το ερώτημα που προκύπτει είναι τι μπορεί να προσφέρει άλλο ένα κομμάτι της Αριστεράς στο θολό και κατακερματισμένο πολιτικό σκηνικό;
Πράγματι το τοπίο είναι θολό και κατακερματισμένο για δύο λόγους:
- Τα δύο κόμματα εξουσίας που έφεραν τη χώρα σ’αυτή τη κατάσταση προσπαθούν να ξαναπάρουν την εντολή επικαλούμενα τους κινδύνους της ακυβερνησίας, της εξόδου από το ευρώ, της ανεύθυνης ψήφου. Θέλουν να ξεχάσει ο ελληνικός λαός ότι με τη δική τους ανεύθυνη διακυβέρνηση η Ελλάδα σήμερα έχει φτάσει σε πρωτόγνωρη κρίση αλλά κυρίως σε πρωτόγνωρη αναξιοπιστία. Θα μπορούσα να πω ότι το τελευταίο εμένα προσωπικά με πληγώνει πολύ περισσότερο γιατί το βλέπω στον τρόπο που με αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι από τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
- Τα δύο κόμματα της αριστεράς μαζί με τους όψιμους επαναστάτες της δεξιάς απλά πλειοδοτούν σε «επαναστατικότητα», λέγοντας σε όλα όχι. Θέλουν να αγνοούν ότι χρειάζεται ευρύ ισχυρό μέτωπο με όλες τις αριστερές δυνάμεις που σήμερα βλέπουν την αδιέξοδη πολιτική Μέρκελ-Σαρκοζί, αλλά και ταυτόχρονα ότι χρειάζονται σαρωτικές αλλαγές στο εσωτερικό της χώρας. Η απλή αναλογική που επικαλούνται απαιτεί συνεργασίες πάνω σε συγκλίσεις και προγραμματικές συμφωνίες όπως γίνεται σε άλλες χώρες όπως για παράδειγμα αυτές τις μέρες στη Γαλλία με στόχο να αντιμετωπιστούν οι ουσιαστικοί «εχθροί».
Η Δημοκρατική Αριστερά είναι έτοιμη με πρόγραμμα και απαντήσεις για μια διακυβέρνηση με αριστερό πρόσημο και ελπίζει βάσιμα ότι θα έχει τη λαϊκή εντολή να συμβάλει στην έξοδο από τη κρίση.
Τελευταία γίνεται λόγος για μια κυβερνώσα Αριστερά. Αν βάλουμε όμως κάτω τα κουκιά (που έλεγε και ο Χαρίλαος Φλωράκης) δεν φτάνουν με δεδομένη την άρνηση του ΚΚΕ για συνεργασίες. Η Δημοκρατική Αριστερά πως εννοεί σε πρακτικό επίπεδο τη κυβερνώσα Αριστερά;
Εμείς στη Δημοκρατική Αριστερά πιστεύουμε ότι θα υπάρξει αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών που θα επιτρέψει κυβερνητική λύση με προοδευτική κατεύθυνση. Μπορεί η συνεργασία με το ΚΚΕ να είναι πρακτικά αδύνατη γιατί δεν φαίνεται να μπορούν να υπάρξουν οι προγραμματικές συγκλίσεις που προανέφερα, αλλά θεωρούμε ότι μπορούν να βρεθούν δυνάμεις που δεν θα λένε «Ναι σε όλα» ή «όχι σε όλα». Θα βρεθούν οι δυνάμεις εκείνες που θα συμφωνήσουν:
- Στη παραμονή της χώρας στο ευρώ και σε μια Ευρώπη που δεν κατευθύνεται από το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο αλλά από τις ανάγκες των λαών της με την ενίσχυση των αριστερών δυνάμεων
- Στη προώθηση όλων των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων που έχει ανάγκη η χώρα και κύρια σε ότι αφορά το φαύλο, πελατειακό, κομματικό και αναποτελεσματικό κράτος, αλλά και τη κρατικοδίαιτη και αναπαραγωγική δομή της οικονομίας.
- Στη διεκδίκηση τροποποίησης των όρων του μνημονίου που οδηγούν σε μεγαλύτερη κοινωνική ανισότητα και ύφεση
- Στην αντιμετώπιση των αρνητικών συνεπειών της απαραίτητης δημοσιονομικής προσαρμογής
- Στην ύπαρξη ενός σταθερού αναπτυξιακού προγράμματος που θα δίνει έμφαση στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας με κοινωνική δικαιοσύνη και προστασία του περιβάλλοντος. Όλοι πλέον στην Ευρώπη αναγνωρίζουν ότι η πολιτική συμπίεσης μισθών είναι όχι μόνο άδικη αλλά και αναποτελεσματική
- Στην ανάγκη για πρόσωπα καθαρά και αξιόπιστες πολιτικές
Ο πρώην Υπουργός Άκης Τσοχατζόπουλος υποστήριξε ότι τις αποφάσεις δεν τις έπαιρνε μόνος του, αλλά το ΚΥΣΕΑ. Τελικά με την προφυλάκιση του κ. Τσοχατζόπουλου «καθάρισε» το πολιτικό σύστημα; Η Αριστερά έχει ευθύνες για τη χρεοκοπία του πολιτικού συστήματος;
Όσοι γνωρίζουν από διοίκηση κατανοούν ότι οι ευθύνες εκείνου που εισηγείται ένα θέμα σε ένα συλλογικό όργανο είναι κύριες. Η δική του θέση επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από τη διαδρομή που ακολούθησε το «μαύρο» χρήμα και από τα πρόσωπα που εμπλέκονται.
Δυστυχώς οι υποθέσεις διαφθοράς και συναλλαγής δεν περιορίζονται στον Τσοχατζόπουλο και ούτε μόνο στα πολιτικά πρόσωπα. Κάθε μέρα αποδεικνύεται ότι το πολιτικό σύστημα σε άμεση διαπλοκή με τον κρατικό μηχανισμό που είχε αλωθεί από τα κόμματα αλλά και ένα σημαντικό μέρος της κοινωνίας ασχολήθηκε συστηματικά με τη προώθηση προσωπικών συμφερόντων (δωροδοκίες, διορισμούς, φοροκλοπή κλπ). Όλοι αυτοί λειτούργησαν σε βάρος των αδύναμων μελών αυτής της κοινωνίας και του κοινού συμφέροντος.
Οι κύριες πολιτικές ευθύνες είναι ασφαλώς των κομμάτων της εξουσίας που νομοθετούσαν, αποφάσιζαν και διαχειρίζονταν δημόσιο χρήμα και όλων εκείνων που συνέβαλαν ενεργά στην κατάσταση αυτή.
Οι όποιες ευθύνες της Αριστεράς εντοπίζονται στο ότι δεν αντιστάθηκε με κάθετο τρόπο στην εξέλιξη αυτή. Αν υπάρχουν και πρόσωπα της αριστεράς που έχουν συμμετάσχει στα φαινόμενα που περιέγραψα παραπάνω πρέπει να απομονωθούν.
Ένας φίλος θέλει να σας ψηφίσει αλλά λέει: φοβάμαι να ψηφίσω Δημοκρατική Αριστερά γιατί μπορεί να μου βγει ΠΑΣΟΚ. Τι έχετε να του πείτε;
Ως δύναμη του αριστερού χώρου που είναι υπέρ της απλής αναλογικής, η Δημοκρατική Αριστερά θεωρεί απαραίτητες τις συνεργασίες που θα βασίζονται σε προγραμματικές συγκλίσεις, σε αξιόπιστο πρόγραμμα και σε αξιόπιστα πρόσωπα. Πρόγραμμα έχουμε και αξιόπιστα πρόσωπα έχουμε. Είναι λογικό λοιπόν τις συνεργασίες και τις συγκλίσεις αυτές να τις αναζητήσεις στους πολιτικά συγγενείς χώρους που είναι ο Συνασπισμός, οι Οικολόγοι – Πράσινοι και το ΠΑΣΟΚ, εφόσον οι προϋποθέσεις που ανέφερα προηγούμενα εκπληρωθούν.
Με το Μνημόνιο ΙΙ η χώρα μας έχει αναλάβει μακροχρόνιες δεσμεύσεις, γίνεται λόγος για νέα μέτρα τον Ιούνιο. Από την άλλη η Δημοκρατική Αριστερά αναγνωρίζει τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας μας. Τι μπορεί λοιπόν να προσφέρει η Δημοκρατική Αριστερά εκτός από αναδιαπραγμάτευση ρυθμίσεων του μνημονίου; Αυτό που λέει δηλαδή και ο Αντώνης Σαμαράς…
Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ έχουν υπογράψει τη δανειακή σύμβαση και το μνημόνιο ως έχει χωρίς διαπραγμάτευση. Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ έχουν συμμετάσχει ενεργά στο να φτάσει η χώρα στη χρεωκοπία με όσα περιέγραψα προηγούμενα για το κράτος και τη «λειτουργία» του, για την έλλειψη αναπτυξιακής στρατηγικής. Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ υπέγραψαν τον διακανονισμό των χρεών για τα κόμματα, αλλά όχι για τους πολίτες. Ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ (Βορίδης, Γεωργιάδης) υπέγραψαν τις συμβάσεις των άγονων γραμμών σε πλοία και αεροπλάνα που κοστίζουν εκατομμύρια χωρίς να τηρούνται οι όροι και χωρίς να εξυπηρετούνται οι πολίτες. Παράδειγμα: 13.000.000€ η σύμβαση της αεροπορικής γραμμής Ρόδου- Λήμνου και 56€ το εισιτήριο για πτήση 25’ (Μυτιλήνη-Λήμνος).
Η Δημοκρατική Αριστερά και ο Φώτης Κουβέλης μπορούν να προσφέρουν στην ανατροπή των παθογενειών αυτών που δεν μπορούν να κάνουν τα κόμματα της διαπλοκής και της χρεωκοπίας.
LESVOSNEWS.NET 27/4/2012