ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ VS ΑΥΤΑΡΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Προοδευτική Διακυβέρνηση vs Αυταρχική Κυβέρνηση

Οφείλουμε να δώσουμε όραμα και προοπτική στα μέλη της κοινωνίας που αισθάνονται παραγκωνισμένα από το σύστημα. Να τους βοηθήσουμε να βρουν την αξιοπρέπεια τους που έχει χαθεί κάτω από τα θεσμικά, κοινωνικά και οικονομικά συντρίμμια που δημιούργησαν οι αυταρχικές και με νεο-φιλελεύθερο προσανατολισμό κυβερνήσεις που ενισχύθηκαν από τις αλλεπάλληλες κρίσεις.

Ποια είναι τα βασικά διακυβεύματα για μια κοινωνία που θέλει να κινηθεί σε προοδευτική κατεύθυνση; 6 βασικοί άξονες:

•       Κράτος Δικαίου VS Κράτος των Ισχυρών

•       Ισχυροί Θεσμοί – Συμμετοχικές διαδικασίες VS Πελατειακό κράτος

•       Δημόσιο Συμφέρον VS Ιδιωτικά – Επιχειρηματικά Συμφέροντα

•       Κοινωνικός φιλελευθερισμός – κοινωνικά δικαιώματα VS Συντηρητική Κοινωνία

•       Ισχυρή Αυτοδιοίκηση VS συγκεντρωτικό - «επιτελικό» κράτος

•       Βιώσιμη Ανάπτυξη VS Νεοφιλελεύθερη οικονομική ανάπτυξη

Οι 5 πρώτοι άξονες αποτελούν τους πυλώνες του «παραδοσιακού» ευρωπαϊκού αστικού κράτους -που εδώ και μερικές δεκαετίες υφίστανται πιέσεις από την επέλαση του νεοφιλελευθερισμού, κράτος που μόνο κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο «άγγιξε» η χώρα μας. Ο 6^ος, η Βιώσιμη Ανάπτυξη που εμπεριέχει τη κοινωνική δικαιοσύνη και τη περιβαλλοντική διαχείριση, αποτελεί τον παγκόσμιο στόχο που έθεσαν τα ηνωμένα Εθνη ως βασική προϋπόθεση επιβίωσης του πλανήτη.

 

Κράτος δικαίου

Αποτελεί τη μεγαλύτερη πληγή του ελληνικού κράτους από τη σύσταση του. Το «δίκαιο» χτίζεται με βάση τις προσταγές των ισχυρών που επηρεάζουν (όταν δεν ποδηγετούν) την νομοθετική εξουσία και η απόδοση του από τη δικαστική εξουσία αλλά και τα σώματα ασφαλείας γίνεται όπως τους εξυπηρετεί μέσα από τα παραδικαστικά κυκλώματα που ελέγχουν.

Το σύστημα οφείλει να ακολουθεί τέσσερεις οικουμενικές αρχές.

•       η κυβέρνηση, οι αξιωματούχοι και οι κρατικοί παράγοντες είναι υπόλογοι σύμφωνα με τον νόμο.

•       οι νόμοι είναι σαφείς, δημοσιοποιούνται και εφαρμόζονται ομοιόμορφα και προστατεύουν θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, στα οποία συμπεριλαμβάνεται η ασφάλεια των ατόμων και των αγαθών.

•       Η διαδικασία με την οποία θεσπίζονται και επιβάλλονται οι νόμοι είναι προσβάσιμη, δίκαιη και αποτελεσματική.

•       η δικαιοσύνη αποδίδεται έγκαιρα από ικανούς, ηθικούς, και ανεξάρτητους εκπροσώπους σε ικανό αριθμό, οι οποίοι διαθέτουν επαρκείς πόρους και αντικατοπτρίζουν την κοινότητα που υπηρετούν»

 

Ισχυροί θεσμοί

Η έλλειψη ισχυρών και σωστά λειτουργούντων θεσμών (Εκτελεστική εξουσία -κυβέρνηση και αυτοδιοίκηση-, Νομοθετική εξουσία, Δικαστική εξουσία) θεριεύει το πελατειακό κράτος αφού ο μόνος τρόπος για να μπορέσει ο πολίτης να εξυπηρετηθεί είναι να ζητήσει διαμεσολάβηση από την εξουσία, ενώ δίνει χώρο λειτουργίας  στους παραθεσμούς (Οικονομικοί παράγοντες, Εκκλησία, ΜΜΕ)

Είναι αναγκαία η εμπέδωση της διάκρισης μεταξύ αποφάσεων σκοπιμότητας (πολιτικά όργανα) και αποφάσεων νομιμότητας (διοίκηση) στη διαδικασία λήψης και εκτέλεσης αποφάσεων.

Η τήρηση του κράτους δικαίου απαιτεί ισχυρούς θεσμούς και οι ισχυροί θεσμοί συμβάλλουν στο να υπάρχει κράτος δικαίου.

 

Δημόσιο Συμφέρον – Δημόσιοι πόροι – Δημόσιος χώρος

Η ενίσχυση της ατομικότητας σε βάρος της συλλογικότητας έχει οδηγήσει στη χρήση των δημόσιων πόρων προς ίδιο όφελος από τους ισχυρούς και από τους «έξυπνους» και όχι για το κοινό καλό.

Ορίζεται ως «δημόσιο συμφέρον» τα καθαρά οφέλη που προκύπτουν για όλη την κοινωνία, καθώς και η τήρηση των διαδικαστικών κανόνων που εφαρμόζονται για λογαριασμό αυτής σε σχέση με οποιαδήποτε ενέργεια, απόφαση ή πολιτική.

Οι δημόσιες πολιτικές, αποφάσεις και ενέργειες, η χρήση των δημόσιων πόρων (δημόσιας περιουσίας και δημόσιου χρήματος) καθώς και του δημόσιου χώρου οφείλουν να στοχεύουν κατά προτεραιότητα στο κοινό συμφέρον.

 

Κοινωνικός φιλελευθερισμός – κοινωνικά δικαιώματα

Ο σεβασμός των κοινωνικών δικαιωμάτων όλων των διαφορετικών ομάδων του πληθυσμού και ιδιαίτερα των πιο ευάλωτων και η ειρηνική συμβίωση όλων αυτών αποτελούν θεμέλιο λίθο της δημοκρατίας

Σύμφωνα με τον κοινωνικό φιλελευθερισμό, το καλό της κοινότητας είναι σε αρμονία με την ελευθερία του ατόμου.

Ο κοινωνικός φιλελευθερισμός έχει επίσης συνδεθεί στην Ευρώπη με την υπεράσπιση όλων των ατομικών δικαιωμάτων που δεν ανήκουν στην οικονομική σφαίρα (διαχωρισμός κράτους - Εκκλησίας, αποποινικοποίηση της χρήσης ψυχοτρόπων ουσιών, αναγνώριση νομικών δικαιωμάτων στα ζευγάρια του ίδιου φύλου κ.α.).

 

 

 

 

Ισχυρή Αυτοδιοίκηση

Μια προοδευτική διακυβέρνηση οφείλει να δώσει στις τοπικές κοινωνίες τα μέσα ώστε να αποφασίζουν για τα θέματα που τις απασχολούν και να επικεντρώνεται στο στρατηγικό σχεδιασμό και σε παρεμβάσεις εθνικού χαρακτήρα.

Η Αυτοδιοίκηση για να απομακρυνθεί από τις πελατειακές και αναποτελεσματικές για τους πολίτες πρακτικές μέσα από διαφανή λειτουργία και λογοδοσία που ενισχύονται μέσα από εκλογικά συστήματα απλής αναλογικής και συμμετοχικές διαδικασίες (ενεργοποίηση του τετραπλού έλικα) στη λήψη των στρατηγικών αποφάσεων.

 

Βιώσιμη ανάπτυξη; Οι 3 πυλώνες

Η βιώσιμη ανάπτυξη απαιτεί ένα νέο αναπτυξιακό και παραγωγικό μοντέλο που δεν θα έχει αποκλειστικό στόχο τη μεγιστοποίηση των κερδών αλλά θα επιδιώκει τη ταυτόχρονη επίτευξη περιβαλλοντικών, κοινωνικών και οικονομικών στόχων όπως:

•       Μια οικονομία που συνεχίζει να παράγει εμπορεύσιμα και εξαγώγιμα προϊόντα (αγροτικά, βιομηχανικά, τουρισμό) μέσα από μια παραγωγική ανασυγκρότηση που θα δίνει έμφαση στη ποιότητα και όχι στο φτηνό κόστος παραγωγής που εγκλωβίζει τη χώρα

•       Μια κοινωνία που έχει ηλικιακή ισορροπία με παραγωγικό δυναμισμό και δίκαιη κατανομή του πλούτου που δημιουργείται ώστε να ελαχιστοποιηθούν όσοι κινδυνεύουν από φτώχεια και αποκλεισμό

•       Ένα περιβάλλον που υποστηρίζει τη παραγωγή αγαθών (τροφίμων, νερού κλπ), υπηρεσιών (πχ. αναψυχής) και μια ποιότητα ζωής (πχ. καθαρό αέρα)

Ο ρόλος του αναπτυξιακού σχεδιασμού με «προοδευτικούς» στόχους και διαφορετικά εργαλεία (πχ. κοινωνική οικονομία).

Μια στρατηγική βιώσιμης ανάπτυξης μπορεί να έχει διαφορετικές δοσολογίες «βιωσιμότητας» που να ενισχύονται σταδιακά με βάση τα όσα συμβαίνουν στον παγκόσμιο περίγυρο. Η καθυστέρηση της εφαρμογής τους δεν μπορεί να έχει ως δικαιολογία την απώλεια ανταγωνιστικότητας της οικονομίας, αλλά αντίθετα η επιτάχυνση τους προσθέτει ανταγωνιστικότητα.

 

Πως επιτυγχάνεται η Προοδευτική Διακυβέρνηση

•       Την ανάδειξη των κρίσεων (οικονομικές, κοινωνικές, περιβαλλοντικές) που προκαλεί η συντηρητική νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση και η διαμόρφωση της εναλλακτικής πολιτικής πάνω στο αφήγημα της ΒΑ μέσα από ένα νέο παραγωγικό σχέδιο

•       Ο ρόλος της διάχυσης της γνώσης στη κοινωνία ώστε να συμμετέχει ουσιαστικά στη διακυβέρνηση και να μην εξαρτάται από πελατειακές σχέσεις (διαμεσολάβηση)

•       Η άμεση προσέγγιση της κοινωνίας για τα θέματα που την απασχολούν και ο δημόσιος διάλογος μετά τον κατακερματισμό της «εργατικής τάξης» μέσα από το νέο παραγωγικό σχέδιο όπου ο καθένας θα βρει τον ρόλο του μέσα από αυτοοργάνωση

•       Η εμπλοκή των νέων που έχουν άμεσο ενδιαφέρον να δουν πως θα αντιμετωπίσουν τη νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί αξιοποιώντας τις γνώσεις και εμπειρίες για να ενταχθούν σε ένα παραγωγικό σχέδιο που τους αφορά και τους ελκύει, διαμορφώνοντας έτσι τη ζωή τους.