Δημοκρατική
Αριστερά: η κυβερνώσα, η υπεύθυνη, η ανανεωτική αριστερά
Πολύ
συζήτηση έχει γίνει και γίνεται ακόμη και σήμερα τόσο μέσα στο κόμμα, όσο και
στη κοινωνία για το ρόλο και τη δράση της ΔΗΜΟΚΡΑΤΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ τη μετεκλογική περίoδο σε ότι αφορά τόσο στην αρχική απόφαση
για συμμετοχή της στη κυβέρνηση του Ιουνίου 2012 όσο και στην «έξοδό» της ένα
χρόνο μετά. Οτι υπάρχει η συζήτηση αυτή σημαίνει ότι η κοινωνία παρακολουθεί
στενά τη πορεία της ΔΗΜΑΡ, η οποία έχοντας δώσει στοιχεία υπεύθυνου λόγου και
υπεύθυνης στάσης από τότε που συστάθηκε, προσελκύει το ενδιαφέρον ενός κοινού ευρύτερου
από τους ψηφοφόρους της.
Είναι
σημαντικό να προσδιορίσουμε τι σημαίνουν οι επιθετικοί προσδιορισμοί που
χρησιμοποιεί η ΔΗΜΑΡ για να προβάλει τις θέσεις της και ποια είναι η σημαντικότητα
του καθενός από αυτούς ώστε να γίνει περισσότερο κατανοητή η συμπεριφορά της
και οι αποφάσεις που έχει πάρει τα τελευταίους μήνες.
Η ΔΗΜΑΡ δηλώνει και είναι κυβερνώσα
αριστερά γιατί είναι η αριστερά που δεν φοβάται να αναμιχθεί
στη πολιτική διαχείριση της χώρας σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις με τις οποίες
μοιράζεται ένα ελάχιστο κοινό όραμα για τη χώρα, ή όπως έγινε στη συγκυβέρνηση
με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και αφορούσε στην βούληση για την αποφυγή της πτώχευσης της
χώρας και τη παραμονή της στη Ευρώπη και στο ευρώ. Αυτό έγινε με βάση ένα
ελάχιστο κοινό πρόγραμμα όπως προέβλεπε η αρχική συμφωνία της τρικομματικής
κυβέρνησης εθνικής ευθύνης. Όμως, μια σειρά προϋποθέσεων που η ΔΗΜΑΡ είχε βάλει
κατά τη διαπραγμάτευση αυτής της συμφωνίας και που αφορούσαν στην
επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου με στόχο τη σταδιακή απαγκίστρωση, την αλλαγή
στο μοντέλο διακυβέρνησης και ανάπτυξης, η αλλαγή του φορολογικού κλπ, δεν
τηρήθηκαν. Γι’ αυτό δεν δίστασε να αποχωρήσει όταν έγινε φανερό ότι η ΝΔ μετά
την επιτυχή εκταμίευση της μεγάλης δόσης του δανείου τον περασμένο Γενάρη,
άλλαξε στρατηγική και εγκαταλείποντας τη τρικομματική συμφωνία αποφάσισε να
εγκαθιδρύσει ένα κράτος δεξιάς
υιοθετώντας όλα τα ανάλογα μέτρα και σταματώντας όλες τις πρωτοβουλίες
που είχαν διαφορετικό πρόσημο. Κορυφαίο
παράδειγμα αποτελεί η άρνηση ψήφισης του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου που
κατέθεσε στην Βουλή ο Υπ. Δικαιοσύνης
Αντ. Ρουπακιώτης, η ψήφιση του οποίου θα μπορούσε να είχε βάλει φρένο
την εγκληματική δράση των ρατσιστικών και νεοναζιστικών οργανώσεων που όπως
αποκαλύπτεται σήμερα έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις που όμως η ΝΔ ήθελε να
αποκρύψει. Με τη
τακτική της αυτή η ΝΔ πρακτικά εκβίαζε τους εταίρους της να δεχτούν τις απόψεις
της και να μην προκαλέσουν κυβερνητική κρίση και πτώση της κυβέρνησης. Όμως η
στάση της ΔΗΜΑΡ ως κυβερνώσα αριστερά διαφοροποιείται από τα κυβερνητικά
κόμματα που βάζουν ως πρώτη προτεραιότητα την κατάληψη της εξουσίας και στη
συνέχεια τη διατήρηση τους σ’ αυτή αναπτύσσοντας τους σχετικούς μηχανισμούς. Στους
11 αυτούς μήνες δώσαμε μάχες. Πολλά κρίσιμα θέματα τα αποκρούσαμε και άλλα τα
διορθώσαμε. Άλλα πάλι τα δεχθήκαμε, επιλέγοντας κάθε φορά ποιο είναι το μείζον.
Όμως η ΔΗΜΑΡ δεν μπορούσε να συνεχίσει να παραμένει στη κυβέρνηση όταν θέματα
που σχετίζονται με τις θεμελιώδεις αρχές της σε ότι αφορά τη
νομιμότητα, τη πίστη στη λειτουργία των θεσμών, τη καταπολέμηση του ρατσισμού
και του φασισμού, την υπεράσπιση των εργαζόμενων και άλλα ρυθμίζονταν με τρόπο
απαράδεκτο για εμάς.
Η ΔΗΜΑΡ δηλώνει και είναι υπεύθυνη
αριστερά με την επιμονή της να τοποθετείται ανάμεσα στις
μνημονιακές και αντιμνημονιακές δυνάμεις, ανάμεσα στο «φοβικό» λαϊκισμό και στον «επαναστατικό» λαϊκισμό. Με
τον τρόπο αυτό θέλει να δείξει ότι οι απόψεις τις δεν είναι ευκαιριακές για να
μεταβάλλονται ανάλογα με το που φυσά ο άνεμος και οι δημοσκοπήσεις, αλλά με
επιμονή και χωρίς να χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών απευθυνόμενη στο θυμικό
τους, βάζει μπροστά τις αρχές και τη στρατηγική της ανανεωτικής αριστεράς. Μια
ανανεωτική αριστερά που δεν είναι ούτε φιλελεύθερη, ούτε κρατιστική, αλλά η
πολιτική δύναμη που βάζει πάνω απ’ όλα το δημόσιο συμφέρον. Η ΔΗΜΑΡ είναι μια
υπεύθυνη δύναμη και για έναν ακόμη λόγο: τώρα που δεν είναι πλέον στη κυβέρνηση
δεν καταψηφίζει ό,τι προτείνει η κυβέρνηση από καθαρά αντιπολιτευτική θέση αλλά
στηρίζει κυβερνητικές πρωτοβουλίες που
θεωρεί ότι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, ψηφίζει διατάξεις με τις οποίες
συμφωνεί, ενώ δεν διστάζει να κάνει εποικοδομητικές προτάσεις που θα βελτίωναν
τις κυβερνητικές προτάσεις, ενώ συνεχίζει να καταψηφίζει τις κυβερνητικές
προτάσεις με τις οποίες διαφωνεί ριζικά και κάθετα όπως έκανε και όταν ήταν στη
κυβέρνηση και αφορά πχ. την απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Ο στόχος της
υπεύθυνης πολιτικής δύναμης είναι το δημόσιο και όχι το κομματικό συμφέρον.
Όμως η ΔΗΜΑΡ είναι πάνω απ’ όλα ανανεωτική
αριστερά με αρχές, προγραμματικό λόγο και πολιτικό σχέδιο
διαφορετικό τόσο από τη πολιτική που εφάρμοσαν και εφαρμόζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ αλλά και διαφορετικό από αυτό
που επαγγέλλεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα κύρια στοιχεία των θέσεων αφορούν:
- τη πίστη
στους θεσμούς και στη νομιμότητα για τη
σταθερή υπεράσπιση της δημοκρατίας δίνοντας απάντηση στον ρατσισμό και στον φασισμό
- την
ανάγκη για παραγωγική και κοινωνική ανασυγκρότηση της χώρας για να
αντιμετωπιστούν η φτώχεια, η ανεργία, η ανασφάλεια, ο ρατσισμός, η υποβάθμιση
του περιβάλλοντος.
- την
ανάγκη για γενναίες και ριζικές μεταρρυθμίσεις στο πολιτικό σύστημα, στο κράτος
και στη δημόσια διοίκηση, στην υγεία, στη εκπαίδευση, στο φορολογικό σύστημα
κλπ που δεν έχουν καμία σχέση με τις απορρυθμίσεις που εφαρμόζει η σημερινή
κυβέρνηση βυθίζοντας όλο και μεγαλύτερα τμήματα του λαού σε απόγνωση.
- την
ευρωπαϊκή πορεία της χώρας μέσα σε μια Ευρώπη ομοσπονδιακή με ουσιαστική
λειτουργία των θεσμών και σε ισότιμη συμμετοχή των κρατών.
Τις αρχές
της η ΔΗΜΑΡ δεν είναι διατεθειμένη να τις απεμπολήσει ούτε με αντάλλαγμα τη
παραμονή στη κυβέρνηση, ούτε με την αύξηση των δημοσκοπικών και εκλογικών
ποσοστών. Με βάση αυτές τις αρχές πορεύεται και θα εξακολουθήσει να πορεύεται
και καλεί όσους ασπάζονται τις βασικές αυτές αρχές να συμπορευθούν μαζί της.
Γιάννης
Σπιλάνης
Επ.Καθηγητής
Πανεπιστημίου Αιγαίου
Τ. Γενικός
Γραμματέας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου