« Η εμπειρία της διακυβέρνησης και ο
ρόλος της κυβερνώσας αριστεράς στις επόμενες συνεργασίες σε εθνικό και
περιφερειακό επίπεδο»
Η εμπειρία που αποκόμισε η Δημοκρατική Αριστερά από τη
συμμετοχή στη διακυβέρνηση
της χώρας σε μια περίοδο πρωτόγνωρης
για τη μεταπολίτευσης κρίσης όχι μόνο οικονομικής και κοινωνικής, αλλά
ταυτόχρονα κρίσης αξιών και θεσμών, είναι ανεκτίμητη παρά τις αντίθετες απόψεις
που έχουν ακουστεί τόσο για την ορθότητα της συμμετοχής σε αυτής όσο και για
την ορθότητα και κυρίως τη διαχείριση της απόφασης εξόδου από αυτήν.
Ηταν ανεκτίμητη για πολλούς λόγους:
·
Έδειξε ότι
υπάρχει ένα τμήμα της αριστεράς που δεν αρέσκεται στη «σιγουριά» της
αντιπολίτευσης, αλλά προτιμά το πεδίο της μάχης για τη σωτηρία της χώρας
·
Έδειξε στη πράξη
ότι η ανανεωτική αριστερά έχει στελέχη που μπορούν να σχεδιάσουν, να παράγουν
πολιτική και να την εφαρμόσουν
·
Εδειξε στη πράξη
ότι η ανανεωτική αριστερά ξέρει να μάχεται με τους σκληρότερους διαπραγματευές για
το δημόσιο συμφέρον έχοντας βάση συγκεκριμένους στόχους όπως προέκυπταν από
επεξεργασμένες πολιτικές και στρατηγικές δράσης
·
Εμαθε ότι για να
λειτουργήσουν οι κυβερνήσεις αποτελεσματικά δεν αρκούν τα προεκλογικά
συνθήματα, οι γενικολογίες και οι υποσχέσεις (όπως συνήθιζαν και συνεχίζουν να
λειτουργούν τα μεγάλα κόμματα προκειμένου να καταλάβουν την εξουσία) αλλά
χρειάζεται ένα πλήρες πρόγραμμα και σχέδιο δράσης που να περιλαμβάνει όραμα,
ανάλυση των προβλημάτων και αποτίμηση των αιτίων τους, αλλά και στρατηγική για
την αντιμετώπιση τους.
·
Έμαθε ότι για να
αναλάβεις κυβερνητικές ευθύνες και να είσαι αποτελεσματικός χρειάζεται ένας
καλοδουλεμένος μηχανισμός που να υποστηρίζει τα στελέχη πρώτης γραμμής στην υλοποίηση
της πολιτικής
·
Εμαθε από κοντά,
«εκ των έσω» ότι τα παραδοσιακά κόμματα και οι μηχανισμοί τους που τα συντηρούν
στην εξουσία δεν έχουν διδαχθεί τίποτα από τη κρίση και συνεχίζουν να
συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο όπως και χθες, με τις πρακτικές της
συναλλαγής, της σπατάλης, της αδιαφάνειας, της διαφθοράς, των πελατειακών
σχέσεων, πρακτικές που μας έφεραν στη κρίση. Αντίθετα η έννοια «δημόσιο
συμφέρον» είναι άγνωστη στη πλειοψηφία των μηχανισμών αυτών.
Τα στελέχη που η Δημοκρατική Αριστερά
τοποθέτησε σε κυβερνητικές θέσεις δεν είχαν την εμπειρία της διακυβέρνησης και
έπρεπε πολύ γρήγορα να προσαρμοστούν σε ένα τουλάχιστον επιφυλακτικό αν όχι
εχθρικό περιβάλλον δεδομένου ότι οι μηχανισμοί εξουσίας που είχαν δομηθεί σε
προηγούμενες περιόδους παρέμειναν άθικτοι. Χωρις να υπάρχει δυνατότητα για
κεντρικό συντονισμό της δράσης από πλευράς της Δημοκρατικής Αριστεράς για το
σύνολο του κυβερνητικού έργου, τα στελέχη λειτούργησαν με βάση αρχές και
κανόνες που πρέπει να διέπουν τη συμμετοχή της αριστεράς στην άσκηση εξουσίας.
Στη προσπάθεια άσκησης των καθηκόντων:
- στηριχθήκαμε στη διοίκηση προσπαθώντας
να αξιοποιήσουμε το υφιστάμενο ανθρώπινο δυναμικό αποφεύγοντας κατά κανόνα στη
προσφυγή των εξωτερικών συμβάσεων και των "συμβούλων" για τις
τρέχουσες λειτουργίες της διοίκησης ουσιαστικά υποκαθιστώντας την.
-
διαπιστώσαμε τις πολλαπλές αδυναμίες της διοίκησης και προσπαθήσαμε να
τα αντιμετωπίσουμε συμμετέχοντας ενεργά στην αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα
και ενεργοποίηση των στελεχών του. Αλλά τα εμπόδια που έβαλαν όσοι ήθελαν να
μείνουν οι δομές ανέγγιχτες και να συνεχίσουν με τις παλιές πρακτικές φρόντιζαν
να ακυρώνουν τα συστηματικά βήματα που έπρεπε να γίνουν για να επιτύχει το
κρίσιμο αυτό εγχείρημα ώστε να μην προχωρήσει η ουσιαστική αλλαγή στη
λειτουργία του κράτους και στη σχέση κράτους-πολίτη, η βελτίωση της αποτελεσματικότητας
του. Αντίθετα προωθήθηκε με όλους τους τρόπους η μείωση του με παράδοση επικερδών τομέων
δράσης στους ιδιώτες.
-διαπιστώσαμε τα προβλήματα
λειτουργίας των υπηρεσιών από τη μη εφαρμογή του δημοσιουπαλληλικού κώδικα και
των διαδικασιών. Η προσπάθεια εφαρμογής των κανόνων λειτουργίας αν και
συνάντησε αρχικά αντιρρήσεις από τις υπάρχουσες συνήθειες αλλά και γιατί έσπαγε
τη λειτουργία κυκλωμάτων, έγιναν θετικά αποδεκτά από τη πλειοψηφία των δημόσιων
λειτουργών που διέκριναν τις προθέσεις αλλά και την διάθεση παραγωγής
πραγματικού έργου και όχι τη προώθηση "ρουσφετιών" όπως είχαν
συνηθήσει από τους προκατόχους μας.
-
αντιμετωπίσαμε μια μεγάλη πίεση για συνέχιση των πελατειακών σχέσεων από
τη πλευρά των κυβερνητικών εταίρων. Το «κόκκινο τηλέφωνο χτυπούσε σχεδόν
αποκλειστικά για «τακτοποιήσεις» προσωπικών υποθέσεων και ελάχιστες φορές για
την προώθηση πολιτικών και προώθηση θεμάτων δημόσιου συμφέροντος
-
αντιμετωπίσαμε την έλλειψη πολιτικής βούλησης για ουσιαστικές αλλαγές
στις πολιτικές που οδήγησαν τη χώρα στη κρίση σε όλους τους τομείς που είχαμε
την ευθύνη άσκησης πολιτικής Η έλλειψη συγκεκριμενης στρατηγικής πέρα από τη
δημοσιονομική προσαρμογή και η αδυναμία της ΔΗΜΑΡ για προώθηση και προβολή
θεμάτων της περιοχής ευθύνης μας δεν επέτρεψε παρά τις επιτυχίες, αυτές να
μείνουν μεμονωμένες και να μην αλλάξουν την ατζέντα ούτε να αναδείξουν το ρόλο
της ΔΗΜΑΡ. Πολλές από τις προσπάθειες αυτές προβλήθηκαν μετά την αποχώρηση της
ΔΗΜΑΡ από τη κυβέρνηση για προφανείς λόγους οικειοποίησης του όποιου θετικού
έργου επιτελέστηκε.
- προσπαθήσαμε για τη ανάπτυξη κουλτούρας συνεργασίας και
το"μπολιάσμα" των κυβερνητικών μας εταίρων που είχαν συνηθίσει στις
μονοκομματικές ανεξέλεγκτες κυβερνήσεις για τη βασανιστική προσπάθεια της σύγκλισης
απόψεων που σε πολλά θέματα ήταν σημαντικά διαφορετικές αν όχι αντίθετες τόσο
σε ότι αφορά τους στόχους ( πχ. Θέματα αναπτυξιακής, εκπαιδευτικής ή
περιβαλλοντικής πολιτικής) και τα μέσα υλοποίησης τους. Σε πολλές περιπτώσεις ήταν προφανής η
προσπάθεια τους για ακύρωση προσπαθειών μέσα από "μπλοκάρισμα"
θεμάτων που είχαν διαφορετικό πρόσημο από τις δικές τους βλέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου