ΕΙΣΗΓΗΣΗ Γ.ΣΠΙΛΑΝΗ ΣΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΓΙΑΣΜΑΤΩΝ ΜΕ ΘΕΜΑ "ΘΕΡΜΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ ΕΥΕΞΙΑΣ. ΜΙΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΑΝΗ;"

 

Χαίρομαι που είμαστε σήμερα όλη εδώ για να αρχίσουμε μια κουβέντα για την ουσιαστική αξιοποίηση των ιαματικών πηγών της Αμανής που μένουν πρακτικά ανεκμετάλλευτες και η λειτουργία τους συντηρείται από τη χρηματοδότηση του Δήμου. Αναφέρομαι σε ουσιαστική αξιοποίηση που θα τις μετατρέψει σε ένα πόλο ανάπτυξης.

 

Γιατί η Αμανή;

• Έχει υδροθεραπευτήριο και έναν Δήμο που εμπλέκεται ουσιαστικά όχι μόνο στη λειτουργία του αλλά και στη προσπάθεια αναβάθμισης του.
• Έχει μελέτες που αποτυπώνουν την αξία των νερών και διατυπώνουν προτάσεις αξιοποίησης τους
• Έχει μια ΚΟΙΝΣΕΠ, άρα μια ομάδα ανθρώπων που έχει κατανοήσει -και το δείχνει στη πράξη- ότι χρειάζεται συλλογική προσπάθεια για την αξιοποίηση κοινών πόρων για το κοινό, δημόσιο συμφέρον.
• Έχει άλλες ομάδες όπως τους Φίλους των Μονοπατιών που εργάζονται εθελοντικά αλλά συστηματικά όχι μόνο να διασώσουν αλλά και να αναδείξουν τα μονοπάτια της περιοχής αλλά και ολόκληρη τη περιοχή,
• Έχει ήδη κατατεθειμένες επεξεργασμένες προτάσεις για τη μεγάλη εικόνα του σύγχρονου θερμαλισμού και του τουρισμού ευεξίας που δεν εξαντλείται απλά στον ιαματικό τουρισμό του ’60.
• Έχει λίγους αλλά συνειδητοποιημένους επιχειρηματίες στο γεγονός ότι η Αμανή θα σωθεί από συλλογική προσπάθεια, ή θα χαθεί.
• Έχει πρόσφατα μια ομάδα που κάτω από τη καθοδήγηση του έμπειρου αυτοδιοικητικού Μάρκου Μενή και συμμετοχή σημαντικών ανθρώπων της περιοχής με στόχο να δημιουργήσουν μια Τοπική Ενεργειακή Κοινότητα ώστε να αξιοποιήσουν το τοπικό ενεργειακό δυναμικό για παραγωγή ενέργειας από το νερό του Μαλαγκιώτη που μένει αναξιοποίητο
• Που όμως έχει ιδιαίτερα κρίσιμα αναπτυξιακά προβλήματα που έχουν οδηγήσει σε διάλυση τον παραγωγικό ιστό και σε κατάρρευση τον δημογραφικό. Επομένως υπάρχει αναγκαιότητα για μια οργανωμένη, ολοκληρωμένη ουσιαστική αναπτυξιακή παρέμβαση και όχι για μικρο-έργα βασισμένα σε πληθυσμιακές ποσοστώσεις.

Ο καθένας από εσάς είναι πολύτιμος γιατί η Αμανή χρειάζεται τη βοήθεια του καθενός και της καθεμιάς από εσάς για να επιζήσει. Δεν θα περιγράψω μια κατάσταση που εσείς που την ζείτε την ξέρετε καλύτερα εμένα Δεν θα μιλήσω για τα λάθη που έχουν γίνει και για τις παραλείψεις που έφεραν τα πράγματα εδώ. Δεν είμαστε σήμερα εδώ γι' αυτό. Δεν θα κάνουμε στείρα κριτική και πολιτική εδώ. Εδώ είμαστε για να ΣΚΕΦΤΟΥΜΕ όλοι μαζί να ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ να οραματιστούμε και να ΒΡΟΥΜΕ τον καλύτερο τρόπο να αντιστρέψουμε τη πορεία.

Στόχος μας λοιπόν είναι μέσα σε αυτή τη συζήτηση να βρούμε όχι μόνο πως θα εκμεταλλευτούμε την πηγή αυτή αλλά κυρίως πως θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε ένα οικοσύστημα γύρω της που θα φέρει ανάπτυξη για όλη την περιοχή για να μην πω για όλη τη Χίο. Ένα οικοσύστημα όχι απλά περιβαλλοντολογικό αλλά αειφόρο οικοσύστημα με ισορροπία μεταξύ οικονομίας, φύσης και ανθρώπου τέτοιο που θα δώσει ξανά ζωή στην Αμανή. Μια άλλη ζωή από αυτήν που είχε 50, 70 και 100 χρόνια πριν, γιατί τότε ζούσαμε σε έναν άλλο κόσμο.

Προσωπικά έχω ένα όραμα.. ΟΙ ΘΕΡΜΕΣ ΠΗΓΕΣ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ Ο ΑΞΩΝΑΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. Εδώ και 34 χρόνια που ζω στα νησιά ακούω για τόσο σημαντικά ιαματικά νερά έχουν τα νησιά, αλλά όχι μόνο δεν είδαμε κάτι να βγαίνει από αυτό, αλλά αντίθετα να βλέπουμε να σφραγίζονται.

Το πίστευα πάντα και γι’ αυτό με αφορμή το περσινό σφράγισμα όλων των υδροθεραπευτηρίων ζήτησα από το Περιφερειακό Συμβούλιο να δημιουργηθεί η Επιτροπή Ιαματικού Τουρισμού και Τουρισμού Ευεξίας της οποίας που ανέθεσαν τη προεδρεία. Από τότε που άρχισα να δουλεύω με την Επιτροπή είδα ξεκάθαρα ότι καθόμαστε επάνω σε ένα κρυμμένο θησαυρό και τον απαξιούμε. Από τότε δουλεύω με όλη μου τη δύναμη για να φτάσουμε σε ένα αποτέλεσμα.

Οι περισσότεροι από εσάς ειλικρινά τι φαντάζεστε όταν σκεφτόσαστε για την ιαματική πηγή και τον άνθρωπο που την επισκέπτεται; Πως τον βλέπετε;

Μέχρι τώρα ο τρόπος λειτουργίας και εκμετάλλευσης (με ελάχιστες εξαιρέσεις) βασίζεται στη λογική ικανοποίησης των αναγκών του ηλικιωμένου και πάσχοντα πελάτη που περιμένει να του πληρώσει το ΙΚΑ την συμμετοχή του και την διαμονή του για να ισιώσει τα πονεμένα του κόκκαλα, για να θεραπευτεί. Και κρίνοντας από αυτό, δεν του προσφέρουμε μέχρι τώρα και πολλά-πολλά γιατί δεν έχει να τα πληρώσει. Δεν αξιοποιούμε καν την ευρωπαϊκή νομοθεσία να φέρουμε και ευρωπαίους τουρίστες που έχουν ανάγκη για θεραπεία, αλλά θα ενδιαφερόντουσαν να την κάνουν κάνοντας παράλληλα διακοπές σε ένα νησί. Ας μην ξεχνάμε ότι από τους αρχαιότατους χρόνους η «χαλάρωση» και η «κοινωνική συνεύρεση» αποτελούσαν ακόμη δύο πυλώνες του θερμαλισμού.

Δίπλα σε αυτόν τον πελάτη που έχει ανάγκη ιατρικής θεραπείας υπήρχε πάντα και μια διαφορετική πελατεία που αυξομειώνονταν ανάλογα με τις εποχές και πήγαινε σε μεγάλες πόλεις όπως η Βουδαπέστη, τo Karlovy Vary, σε παραδοσιακές λουτροπόλεις όπως , το Baden-Baden, το Vichy, το Bath και στα δικά μας η Αιδηψός, το Λουτράκι, τα Καμένα Βούρλα κλπ. Τον έχουμε αυτόν τον πελάτη στα νησιά σε μικρούς αριθμούς όπου αφού ανακαλύψει, συχνά τυχαία, τα θερμά νερά τα επισκέπτεται ξανά και ξανά.

Σήμερα έχει δημιουργηθεί μια εντελώς διαφορετική και διευρυμένη πελατεία που δεν έχει ανάγκη 15 λούσεις κάθε χρόνο για να θεραπευτεί, αλλά διαφορετικές υπηρεσίες για να νοιώσει καλύτερα. Διαβάζουμε ότι υπάρχουν τουλάχιστον 500 εκ τέτοιοι πελάτες που ξοδεύουν ήδη 150 δις € σε διαφορετικά μέρη του κόσμου που τους προσφέρουν διαφορετικά προϊόντα θερμαλισμού και ευεξίας. Σας καλώ να την δούμε μαζί και μαζί να προσπαθήσουμε να την φέρουμε στον τόπο μας προσφέροντας ένα προϊόν που θα βασίζεται στην ίδια φιλοσοφία, αλλά θα έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά, αυτά των νησιών μας, αυτά των Αγιασμάτων, της Αμανής, της Χίου.

Βλέπω τον τουρίστα αυτό που θέλει έναν εναλλακτικό τρόπο διακοπών να έρχεται να αποτοξινωθεί από μια ζωή καθιστική και γεμάτη στρες. Έχει δουλέψει όλη την χρονιά και θέλει να φροντίσει τον εαυτό του. Θέλει να το κάνει «υγιεινά» και να το κάνει με άνεση και ορισμένες φορές με πολυτέλεια, γιατί μπορεί.

• Δεν θέλει υποχρεωτικά να βρεθεί σε ένα τεράστιο απρόσωπο ξενοδοχείο, έστω και πολυτελείας. Άρα μια μικρή ποιοτική μονάδα με τοπικό χαρακτήρα του ταιριάζει.
• Δεν θέλει να φάει πλαστικό τυρί και άγευστες ντομάτες, τα τυποποιημένα παγκόσμια προϊόντα, τη διεθνή κουζίνα, αλλά θέλει να γευτεί το τοπικό, το αυθεντικό: το αρνί με τα χερίσια μακαρόνια, το τοπικό τυρί, τη τοπική μαρμελάδα, το τοπικό γιαούρτι και μέλι, τη σαλάτα με άρωμα, να πιεί τοπικό κρασί και μπύρα αλλά και τσάι του βουνού.
• Δεν θέλει να ξεκουραστεί σε μια ξαπλώστρα και να διασκεδάσει σε ένα beach bar, αλλά θέλει να περπατήσει και να ανακαλύψει τη φύση, να αθληθεί τρέχοντας ή ποδηλατώντας σε μονοπάτια και βουνα, να βουτήξει στη θάλασσα και να εξερευνήσει το βυθό, τα βράχια, τη θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα, να μάθει για τους μύθους και τις ιστορίες του τόπου, να μάθει τη γλώσσα, να μάθει να χορεύει και να μαγειρεύει ελληνικά.
• Θέλει να πάει σε ένα μοντέρνο αλλά με ιδιαίτερο χαρακτήρα λουτροθεραπευτήριο αλλά να έχει τη δυνατότητα να κάνει και μια βουτιά στη θάλασσα
• Θέλει να μπει σ’ ένα γενικό πρόγραμμα αναζωογώνησης με yoga, thai chi, σωστή διατροφή και σωματική άσκηση, για να έρθει σε ισορροπία και να αντέξει τις δύσκολες συνθήκες της καθημερινής του ζωής, αλλά θέλει να ξεφύγει από το κέντρο spa της πόλης του.
• Θέλει τον ήλιο και το καλό καιρό σε σχέση με τον καιρό της πατρίδας του αλλά δεν ενδιαφέρεται υποχρεωτικά να «ξεροψηθεί» τον Αύγουστο συνωστισμένος με άλλα εκατομμύρια τουρίστες σε αεροπλάνα, ξενοδοχεία, παραλίες, εστιατόρια.

Έχει χρήματα και θέλει να τα ξοδέψει σωστά γιατί τα βγάζει δύσκολα. Θέλει να νιώσει φροντισμένος, αγαπητός, καλοδεχούμενος. Του αρέσει η περιπέτεια αλλά όχι η κοροϊδία. Ξέρει τι θέλει και ξέρει να εκτιμά την καλή ποιότητα. Επίσης δεν το κάνει αυτό μόνο το καλοκαίρι, αλλά ανάλογα με το επάγγελμα που έχει σε διαφορετικές εποχές του χρόνου.

Αυτός είναι ο δικός μου πελάτης. Το θέμα όμως είναι αν εσείς τον θέλετε αυτόν τον πελάτη. Γιατί αν τον θέλετε αυτόν τον πελάτη πρέπει να δουλέψουμε όλοι μαζί -Περιφέρεια -Δήμος - ΚΟΙΝΣΕΠ- επιχειρήσεις – πολιτιστικοί φορείς αλλά και ο καθένας από εσάς προσωπικά. Ενωμένοι όλοι για τον ίδιο σκοπό. Από αύριο κιόλας φτιάχνοντας μια ομάδα δουλειάς. Καμία ευκαιρία δεν πρέπει να πηγαίνει χαμένη.

Μην με ρωτήσετε που θα τον βρούμε αυτόν τον πελάτη. Υπάρχουν αυτές οι αγορές και ο λόγος που δεν τις ξέρουμε εμείς εδώ είναι γιατί δεν έχουμε το προϊόν για να απευθυνθούμε σε αυτές και αν θέλετε είναι ευτύχημα που δεν έχουμε απευθυνθεί ακόμα εκεί γιατί θα είχαμε κάψει το χαρτί αυτό. Τις ξέρουν οι ειδικοί και σε αυτούς θα απευθυνθούμε όταν θα έχουμε έτοιμο το προϊόν.

Ας δούμε τον πόρο σαν μαγνήτη και ας σχεδιάσουμε γύρω του άλλες δραστηριότητες υψηλής ποιότητας με ένα καθαρό χιώτικο χαρακτήρα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ και μετά ας βγούμε να το διαφημίσουμε αυτό παγκόσμια. Με επιμονή και υπομονή, με σχέδιο χρησιμοποιώντας όλα τα καινούργια εργαλεία προώθησης που έχουμε στα χέρια μας και που μας δίνουν απίστευτες δυνατότητες. Ας εμπιστευτούμε και ας εμπνεύσουμε τα νέα παιδιά, τα παιδιά μας να δουλέψουν μαζί μας, να δουλέψουν για το δικό τους μέλλον. Αυτά σίγουρα θα μπορέσουν να το κάνουν αυτό καλύτερα από μας έχοντας σύγχρονες γνώσεις και τη δυνατότητα να βρουν τις απαραίτητες πληροφορίες.

Πριν φτάσουμε όμως να μιλήσουμε σε αυτόν τον πελάτη πρέπει πρώτα εμείς να φτιάξουμε αυτά που πρέπει να φτιαχτούν, να φτιάξουμε το προϊόν. Γι' αυτό αυτή η συνάντηση πρέπει να είναι η αρχή από μια σειρά συναντήσεων αν θέλουμε να αλλάξουμε τη πορεία της Αμανή που για να είμαστε εδώ φαντάζομαι ότι αυτό θέλουμε. Και αν σήμερα είμαστε εδώ με τη πρωτοβουλία της Επιτροπής μας, της ΚΟΙΝΣΕΠ και του Δήμου, στο μέλλον πρέπει εσείς οι άνθρωποι της Αμανής να είστε αυτοί που απαιτούν για να γίνονται αυτές οι συζητήσεις - ώστε να είναι ξεκάθαρο που θέλουμε να πάμε και πως θα γίνει αυτό - και στη συνέχεια τα χτιστούν τα σχέδια δράσης.

Ας χρησιμοποιήσουμε τον πόρο σαν μαγνήτη … μαγνήτη για δημιουργία επιχειρήσεων, θέσεων εργασίας, εισοδημάτων και ανάπτυξης .. Ενωμένοι και με τον ίδιο στόχο.

Είναι μια κρίσιμη ευκαιρία ανάπτυξης για την Αμανή και τη Χίο. Επίσης είναι ευκαιρία ότι αυτό πρέπει να γίνει σχεδόν από το μηδέν σχεδόν γιατί μπορούμε να το σχεδιάσουμε σωστά ώστε να κρατήσει για να μην πω αναδείξει όλα τα θετικά στοιχεία της περιοχής αντί να την αλλοιώσει και να καταστρέψει το χρώμα της.

Σκοπός είναι όλοι μαζί να αποφασίσουμε τι ανάπτυξη θέλουμε για την περιοχή και τι ρόλο θέλει και μπορεί να παίξει ο καθένας από εμάς για να κάνουμε αυτό το όραμα πραγματικότητα.

Γιατί το ερώτημα είναι σαφές: Πως μπορούμε να κάνουμε την Αμανή γνωστή, ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ αν μου επιτρέπετε, με κινητήρια δύναμη τα θερμά νερά της χωρίς να χάσει τίποτα από το χρώμα και το χαρακτήρα της;

Προσωπικά είμαι διαθέσιμος για κάθε βοήθεια είτε μέσα από τον ρόλο μου ως Προέδρου της επιτροπής είτε ως περιφερειακός σύμβουλος είτε ως επιστήμονας για το στόχο αυτό

Γιατί έχω ένα όραμα ..

Μ. ΚΑΡΛΑΣ - ΤΑ ΣΦΑΓΕΙΑ ΩΣ ΜΟΧΛΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΑΙ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ Η ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΣΑΜΟΥ

 Πέρασαν τρία (3) ολόκληρα χρόνια από την δημοσίευση στο «Σαμιακόν Βήμα» σχετικού μου άρθρου (Αύγουστος 2017) και καμιά μα καμιά πρωτοβουλία δεν αναλήφθηκε από αρμόδιους και πολίτες (επαγγελματίες ή μη) για το σημαντικό αυτό θέμα.

Η πανδημία του κορωναϊού ανέδειξε περίτρανα, εκτός των άλλων, την αδήριτη και επιτακτική ανάγκη αλλαγής του προτύπου ανάπτυξης στη χώρα μας και την στήριξη του πρωτογενή τομέα της οικονομίας με κάθε πρόσφορο και παραγωγικό τρόπο.

Η λειτουργία εγκεκριμένου από τις αρμόδιες κρατικές αρχές σφαγείου σε ένα νησί μέσου μεγέθους όπως η Σάμος αλλά και σε μικρότερα όπως οι Φούρνοι και η Ικαρία με προβλήματα ερημοποίησης από την αποίμενη κτηνοτροφία αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ορθή ανάπτυξη της Κτηνοτροφίας με την στήριξη Εθνικών ή και Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων στα πλαίσια της πλήρους κάλυψης των εθνικών μας αναγκών αλλά και των εξαγωγών με ποιοτικά κρέατα και τα προϊόντα τους, τυποποιημένα ή μη.

Το σφαγείο αποτελεί πρωταρχικά υποχρέωση προς την κοινωνία ώστε να εξασφαλίζεται η δημόσια υγεία. Η δημόσια υγεία είναι κοινωνικό αγαθό και επομένως το κράτος έχει την υποχρέωση να την διασφαλίζει με τον προσφορότερο τρόπο σε κάθε πολίτη. Στην περίπτωση του σφαγείου, οι υγειονομικές δομές και δράσεις λειτουργούν παράλληλα και ως στήριξη σοβαρών παραγωγικών επενδύσεων εθνικού χαρακτήρα όπως είναι η Κτηνοτροφία και γενικότερα ο Πρωτογενής Τομέας.

Σήμερα ο νόμος προβλέπει ότι την δυνατότητα ίδρυσης και λειτουργίας σφαγείων έχουν τόσο οι Δήμοι (Δημοτικά σφαγεία) όσο και οι ιδιώτες (Ιδιωτικά σφαγεία).

Το κόστος ενός σφαγείου επιμερίζεται σε κόστος μελέτης, κόστος κατασκευής και εξοπλισμού, κόστος λειτουργίας και κόστος εκσυγχρονισμού.

Το κόστος κατασκευής και εξοπλισμού εξαρτάται από τον τύπο και το μέγεθος και μπορεί να καλυφθεί από εθνικούς πόρους (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) ή από Ευρωπαϊκά συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα ή από ίδια κεφάλαια ιδιωτών με ή χωρίς επιδοτήσεις.

Το ίδιο ισχύει και για το κόστος των απαραίτητων μελετών.

Το κόστος λειτουργίας μπορεί να καλυφθεί από τα έσοδα  σφαγής με ή χωρίς την οικονομική στήριξη από τον οικείο Δήμο (Δημοτικά σφαγεία) και με ή χωρίς κρατική επιχορήγηση από εθνικούς πόρους, ανάλογα με την βιωσιμότητα του σφαγείου και για λόγους δημόσιου συμφέροντος.

Όσον αφορά τα ιδιωτικά σφαγεία αυτά λειτουργούν μόνο εάν είναι βιώσιμα και κερδοφόρα.

Υπάρχει επίσης και το κόστος εκσυγχρονισμού που καλύπτεται κατά περίπτωση από εθνικά ή ευρωπαϊκά προγράμματα. Η διάθεση των κρεάτων μπορεί να γίνεται από τους ίδιους τους παραγωγούς κατά μόνας ή σε συλλογική βάση σε καταστήματά τους λιανικής, σε συνεργασία ή όχι με ιδιώτες, στην τοπική αγορά ή εκτός νομού, ανάλογα με τις προθέσεις και αποφάσεις τους και σύμφωνα πάντοτε με τα όσα ο νόμος ορίζει.

Για τον καθορισμό του αριθμού και του τύπου των εγκεκριμένων σφαγείων σε ένα νησί λαμβάνονται υπόψη η μορφολογία του εδάφους, το ζωικό κεφάλαιο σήμερα και προοπτικά, τα κόστη μελέτης, κατασκευής, εξοπλισμού και λειτουργίας καθώς και το επίπεδο στελέχωσης των δημόσιων κτηνιατρικών υπηρεσιών που κατά τον νόμο ελέγχουν τη λειτουργία τους.

Σήμερα στα νησιά μας δεν λειτουργεί κανένα σφαγείο και οι σφαγές ή γίνονται παράνομα ή με μεταφορά των ζώων εκτός νομού.

Και οι δυο αυτοί τρόποι οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην απομείωση της Κτηνοτροφίας ενώ οι επιτόπιες παράνομες σφαγές εγκυμονούν σοβαρούς κινδύνους για τη δημόσια υγεία διότι αφενός τα σφάγια δεν ελέγχονται από τους κτηνιάτρους και αφετέρου η ανεξέλεγκτη διασπορά των ζωικών υποπροϊόντων στην ύπαιθρο εκθρέφει αγέλες τσακαλιών, αδέσποτων σκυλιών και άλλων σαρκοβόρων με συνέπεια αυξημένες πιθανότητες ανάπτυξης ζωο ή και ανθρωπονόσων όπως είναι η εχινοκοκκίαση, η τριχίνωση  και άλλες.

Σοβαρό κίνδυνο αποτελούν επίσης και οι Σπογγώδεις Εγκεφαλοπάθειες, για τις οποίες λαμβάνονται αυστηρά μέτρα στα σφαγεία και επιβάλλεται η καύση των ζωικών υποπροϊόντων σε ειδικούς καυστήρες.

Σοβαρότατο ζήτημα είναι και η «προστασία των ζώων κατά τη σφαγή» που εκτός από νομική, αποτελεί και ηθική υποχρέωση του ανθρώπου προς τα ζώα.

Η ζωοφιλία δεν εξαντλείται στους σκύλους, στις γάτες και στα άλλα ζώα συντροφιάς.

Η σφαγή, δηλαδή ο θάνατος από αιμορραγία είναι θάνατος βασανιστικός και η ελάχιστη υποχρέωση μας είναι να γίνεται υπό αναισθησία. Η «προστασία των ζώων κατά τη σφαγή» αποτελεί, μαζί με την προστασία της Δημόσιας Υγείας, σοβαρότατο καθήκον του κτηνιάτρου που βρίσκεται στο σφαγείο.

Για τους λόγους αυτούς είναι επιτακτική ανάγκη να λειτουργήσουν εγκεκριμένα σφαγεία στο νομό μας και μάλιστα το συντομότερο δυνατόν.

Αυτό μπορεί να γίνει ή από τους Δήμους ή από ιδιώτες, κτηνοτρόφους ή μη, σε συνεργασία μεταξύ τους ή και με τις Δημοτικές Αρχές.

Φυσικά και η Περιφερειακή Αρχή μπορεί και πρέπει να συνδράμει.

Όμως εκτός από την ύπαρξη των υποδομών τα σφαγεία πρέπει και να λειτουργήσουν.

Το κόστος λειτουργίας τους μπορεί να προβλεφθεί και σε περίπτωση που οι Δήμοι ή το οποιοδήποτε συλλογικό - συνεταιριστικό σχήμα διαχείρισής τους αδυνατούν να το εξασφαλίσουν, το Κράτος έχει την υποχρέωση, πάση δυνάμει και όσο χρονικό διάστημα απαιτείται, να το αναλάβει είτε ως λειτουργικά έξοδα της αρχικής πενταετίας είτε και ως υποστήριξη οσάκις και όσο υπάρχει τεκμηριωμένη ανάγκη.

Αναφερόμαστε στο ελάχιστο απαραίτητο ειδικευμένο ή μη προσωπικό που απαιτεί, βάσει των διεθνών προδιαγραφών, η άρτια λειτουργία των σφαγείων.

Εξυπακούεται βέβαια ότι από την έναρξη λειτουργίας των σφαγείων, Δημοτικών, Συνεταιριστικών ή ιδιωτικών, καμία σφαγή δεν θα γίνεται έξω από αυτά με αυστηρές ποινές για τους παραβάτες.

Ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί αμείλικτα γιατί είναι νόμος που αφορά την δημόσια υγεία και το μέλλον της κτηνοτροφίας των νησιών μας αλλά και διότι αυτό επιτάσσει και η εμπειρία μας αφού το παλιό σφαγείο στη Σάμο έκλεισε γιατί δεν το στήριξαν όπως και όσο όφειλαν οι περισσότεροι κτηνοτρόφοι και γιατί οι αρμόδιες πολιτικές και διοικητικές αρχές τοπικά και κεντρικά δεν μπόρεσαν διαχρονικά ή δεν θέλησαν να πείσουν για τη λογική του νόμου και την αναγκαιότητα της αυστηρής τήρησής του.

Οι Δήμοι του νομού σε συνεργασία με την Αντιπεριφέρεια που με την Κτηνιατρική της Υπηρεσία είναι υπεύθυνη για τον υγειονομικό έλεγχο των ζώων και για την άρτια λειτουργία των σφαγείων, δημοτικών ή ιδιωτικών, πρέπει, το συντομότερο δυνατόν, να θέσουν το θέμα αυτό στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων όχι για ακαδημαϊκή προσέγγιση, όπως γίνεται μέχρι τώρα, αλλά για άμεση λήψη αποφάσεων.

Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων αναγνωρίζει ως μέγα πρόβλημα την μη ύπαρξη σφαγείων στο Νομό Σάμου και πιστεύω ότι θα συνδράμει σε οποιαδήποτε προσπάθεια της τοπικής αυτοδιοίκησης ή άλλων για δημιουργία σφαγείων. Όμως, ουδέποτε κατατέθηκε πρόταση στο Υπουργείο από τη Σάμο μετά το κλείσιμο του παλιού σφαγείου, δηλαδή εδώ και δέκα περίπου χρόνια ενώ η προσπάθεια που έγινε από την Ικαρία για τη δημιουργία σφαγείου δεν τελεσφόρησε.

Οι διαδικασίες ίδρυσης σφαγείου χρειάζονται καιρό και τα ενδεχόμενα προσφυγών και ενστάσεων στα διάφορα στάδια υλοποίησης τις καθιστούν περισσότερο χρονοβόρες.

Αρχικά απαιτείται χωροθέτηση, προέγκριση και έγκριση της χωροθέτησης, προμελέτη και μελέτη περιβαλλοντικών όρων και επιπτώσεων και στη συνέχεια μελέτη κατασκευής των εγκαταστάσεων και αδειοδότησή τους.

Σε όλα αυτά εμπλέκονται τοπικοί και υπερτοπικοί κρατικοί φορείς και πολλά Υπουργεία. Η διαδικασία αυτή απαιτεί τουλάχιστο διετία, αν βέβαια δεν υπάρξουν εμπλοκές, προσφυγές και ενστάσεις.

Στο τέλος της διετίας θα είμαστε έτοιμοι να υποβάλλουμε τον φάκελο – πρόταση για την ίδρυση σφαγείων στα νησιά μας και διεκδικώντας και εξασφαλίζοντας χρηματοδότηση από Εθνικούς ή Ευρωπαϊκούς πόρους θα φτάσουμε στο στάδιο κατασκευής.

Ο χρόνος κατασκευής σφαγείου έχει πλέον αισθητά μειωθεί, λόγω της χρήσης των βιομηχανικού τύπου κτηρίων.

Η Κτηνοτροφία στον τόπο μας φθίνει σταθερά και τα τελευταία χρόνια δεν υπήρξε καμία σημαντική επένδυση στον Κτηνοτροφικό τομέα. Η έλλειψη σφαγείων είναι σίγουρα ένας από τους βασικούς λόγους που αποθαρρύνει όποιον θα ήθελε να ασχοληθεί σοβαρά με την Κτηνοτροφία και να επενδύσει σε μια σύγχρονη εγκατάσταση με σκοπό την παραγωγή ποιοτικών προϊόντων. Από την άλλη, δυστυχώς, οι «παλαιολιθικές» αντιλήψεις καλά κρατούν.

Γι’ αυτούς τους λόγους επιβάλλεται να ληφθούν άμεσα αποφάσεις για την υπόθεση των σφαγείων στο νομό μας.

Δεν είναι δυνατόν, μικρά νησιά όπως η Κάσος, η Νίσυρος, η Τζια και όλα σχεδόν τα Κυκλαδονήσια  να διαθέτουν εγκεκριμένα σφαγεία εν λειτουργία και στα νησιά μας να μην υπάρχει κανένα.

Για την διάσωση και ανάπτυξη της Κτηνοτροφίας μας πολίτες και φορείς του τόπου πρέπει να απαιτήσουμε συλλογικά, από την Αυτοδιοίκηση και την Πολιτεία να δεσμευτούν ότι θα στηρίξουν και θα προχωρήσουν το συντομότερο δυνατόν την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου ειδικού προγράμματος τοπικής αγροκτηνοτροφικής ανάπτυξης με προοπτική βιωσιμότητας και αειφορίας που θα περιλαμβάνει μέτρα ενίσχυσης του πρωτογενή τομέα στα οποία θα εμπεριέχεται και η ίδρυση και λειτουργία σφαγείων στο νομό μας με τον συντομότερο και προσφορότερο τρόπο.

Μανώλης Νικ. Κάρλας

Περιφερειακός Σύμβουλος

ΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΑΝΗΣΥΧΟΥΝ, ΑΝΗΣΥΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ. Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΙΣ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΦΕΡΕΙ ΑΛΛΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ

Η ΠΒΑ βρίσκεται στη τελευταία θέση των περιφερειών της ΕΕ σε ΑΕΠ και σε ανταγωνιστικότητα. Η φθίνουσα-αποκλίνουσα πορεία των νησιών, ακόμη και από τις ελληνικές περιφέρειες, είναι μακρόχρονη, αλλά εντάθηκε από την εποχή της κρίσης και μετά γιατί μειώθηκε η ροή δημόσιου χρήματος που «συντηρούσε» μέχρι τότε μια επίπλαστη κατάσταση ευημερίας.

Η κατάσταση των νησιών σήμερα είναι τραγική με βάση όλα τα δεδομένα που υπάρχουν:

• Η παραγωγή νέου πλούτου (ΑΕΠ) είναι περιορισμένη. Μόλις 16% παράγεται από τους εξαγωγικούς κλάδους (γεωργία, κτηνοτροφία, αλιεία, μεταποίηση, τουρισμό). Επιπλέον
• Οι αγρότες ανησυχούν γιατί οι τιμές των προϊόντων που παράγουν είναι κάτω από το κόστος
• Οι κτηνοτρόφοι ανησυχούν για τη χαμηλή τιμή γάλακτος
• Οι τυροκόμοι ανησυχούν γιατί πρέπει να κρατάνε τις τιμές χαμηλά για να είναι ανταγωνιστικοί
• Οι τουριστικοί επιχειρηματίες βρίσκονται για μια ακόμη χρονιά σε κρίση και οι οικονομικές αντοχές των επιχειρήσεων έχουν χαθεί

• Η Ανεργία, η Μετανάστευση και η Γήρανση του πληθυσμού είναι εντονότερες από κάθε άλλη περιφέρεια της χώρας

Τα φώτα επιχειρήσεων και σπιτιών κλείνουν στα νησιά. Τα νησιά δεν είναι ελκυστικά για εγκατάσταση επιχειρήσεων και παραμονή ενεργού πληθυσμού και ειδικά εκπαιδευμένων νέων.

Ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ανησυχούμε γιατί βλέπουμε τις κινήσεις σας, ενώ το ίδιο κάναμε και σε όλη τη προηγούμενη 5ετία με τον τρόπο που λειτουργούσε η προηγούμενη περιφερειακή αρχή της κας Καλογήρου. Με τις δοκιμασμένες αλλά εκ του αποτελέσματος αποτυχημένες πρακτικές, δεν θα έχουμε αλλαγή πορείας.

Ανησυχούμε όταν βλέπουμε, ειδικά εσάς κε Πρύτανη, να προσλαμβάνετε για συμβούλους και συνεργάτες σας όχι εξειδικευμένα άτομα αλλά τους «ανθρώπους που σας στήριξαν στις εκλογές». Ανησυχούμε όταν ο Περιφερειάρχης Κρήτης έχει ως Εκτελεστικό Γραμματέα επιστήμονα, διδάκτορα Μηχανικό Οικονομίας και Διοίκησης και εσείς Γυμναστή. Αν εσείς μετά από μια ζωή στον ακαδημαϊκό χώρο συμπεριφέρεστε με τέτοια απαξίωση στους νέους που εκπαιδεύουμε στα Πανεπιστήμια, τότε πραγματικά ανησυχούμε πολύ.

Ανησυχούμε πολύ βλέποντας τη κατάσταση που επικρατεί στον διοικητικό μηχανισμό της Περιφέρειας που εκτός που είναι αποδεκατισμένος λειτουργεί στο 30% της δυναμικότητας του εξ αιτίας του τρόπου που εσείς τον διοικείτε πχ μετακινώντας υπαλλήλους και ορίζοντας προσωρινούς προϊσταμένους, όπως έκανε και η προκάτοχος σας, χωρίς να φτιάξετε έναν σύγχρονο οργανισμό με βάση την αναπτυξιακή στόχευση. Και μην απορείτε, όπως έκανε η κα Καλογήρου, γιατί οι υπάλληλοι προσπαθούν να μεταταχθούν όπου μπορούν.

Ανησυχούμε για την μη απορρόφηση πόρων τόσο από το ΕΣΠΑ όσο και από το ΠΔΕ. Ανησυχούμε για το γεγονός ότι η Κυβέρνηση με πρόσχημα τον COVID πήρε χρήματα από τη Περιφέρεια μας και δεν αντιδράσετε. Ανησυχούμε ακόμη για τη προετοιμασία που δεν έχετε κάνει για το νέο ΕΣΠΑ και το ΕΠΑ.

Ανησυχούμε για την έλλειψη διαβούλευσης με τους κοινωνικούς εταίρους πλην ελαχίστων κατά τόπους εξαιρέσεων. Δεν συστήσατε την ΠΕΔ όπως λέει ο νόμος για τον αναπτυξιακό σχεδιασμό, αλλά συζητάτε τα προβλήματα στα καφενεία ισχυριζόμενος ότι έτσι «ακούτε τους πολίτες». Ανησυχούμε γιατί εμείς ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ σας «αναγκάσαμε» να κάνετε τη σημερινή συνάντηση.

Ανησυχούμε γιατί από τον προηγούμενο Απρίλιο σας ζητάμε να δημιουργήσουμε μεικτές Επιτροπές για να συζητήσουμε προτάσεις για την αντιμετώπιση της νέας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και αρνηθήκατε. Κινηθήκατε σπασμωδικά με τουριστικά σποτάκια για να δείξετε ότι κάτι κάνατε και ποιο το αποτέλεσμα; Σήμερα που η κεντρική κυβέρνηση σας ζητά από τις Περιφέρειες προτάσεις για το Ταμείο Ανάκαμψης ποια είναι η προετοιμασία σας;

Ανησυχούμε όταν βλέπουμε ότι οι δικές σας «αναπτυξιακές επιλογές» που φέρατε στο ΠΣ ως αλλαγή σχετικά με τη προηγούμενη κατάσταση είναι μία από τα ίδια. Ανησυχήσαμε ιδιαίτερα όταν διαβάσαμε στο ΔΤ που εξέδωσε ο κ. Μπουγδάνος  για την ένταξη νέων οδικών έργων, ότι «κύριος στόχος μας είναι η βελτίωση της ασφάλειας του οδικού δικτύου». Κάτι μας θυμίζει από τα παλιά κε Μπουγδάνο. Και οι αγρότες; Και οι τουριστικοί επιχειρηματίες; Και οι μεταποιητές; Και οι νέοι κε Μπουγδάνο και κε Μουτζούρη;

Ανησυχούμε για τις κινήσεις σας στο προσφυγικό. Αφιερώσατε το 80% της δραστηριότητας σας στο θέμα αυτό και σήμερα βρισκόμαστε σε κατάσταση πολύ χειρότερη από αυτή που παραλάβατε πριν ένα χρόνο. Και το χειρότερο? Ότι με τις πράξεις και κυρίως με τις δηλώσεις σας έχετε οδηγήσει σε όξυνση και διχασμό τις τοπικές κοινωνίες χαϊδεύοντας τα αυτιά των ακραίων κύκλων που σας στήριξαν. Η επιστολή των ΓΧΣ που έφτασε στα χέρια μας χτες αποτελεί την πιο επίσημη απόδειξη, ενώ οι δηλώσεις σας για την ικανοποίηση της ασκούμενη κυβερνητικής πολιτικής – αυτής των μεγάλων ΚΥΤ-φυλακών στα νησιά μας επιβεβαιώνουν.

Κε Περιφερειάρχη ανησυχούμε γιατί η πολιτική του «χτυπήματος της πλάτης» που έχετε υιοθετήσει ανάγεται σε προηγούμενες δεκαετίες και είναι αυτή που μας έφερε σ’αυτή τη κατάσταση. Είναι μια πολιτική που δίνει ψήφους και κερδίζει εκλογές, αλλά δεν φέρνει ανάπτυξη.

Κε Περιφερειάρχη, παρά τη προσπάθεια σας να μην ακουστούν αυτές οι αλήθειες δεν θα μας φιμώσετε.

Ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ έχουμε καταθέσει προτάσεις από τη προεκλογική περίοδο, αλλά και στη συνέχεια εκμεταλλευόμενοι κάθε ευκαιρία. Προτάσεις για τους αγρότες, για τους κτηνοτρόφους, για τον τουρισμό, για νέα γενιά. Όμως, όπως σας αρέσει να επαναλαμβάνετε, δεν συνδιοικούμε τη Περιφέρεια.

Παρόλα αυτά εμείς συνεχίζουμε να συζητάμε με τους φορείς και τους πολίτες των νησιών μας και μαζί τους συνδιαμορφώνουμε τις θέσεις και τις προτάσεις μας.

ΔΗΛΩΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ

 

Η Κυβέρνηση έχει υιοθετήσει στη διαχείριση του προσφυγικού τα αντίθετα από αυτά που υποσχέθηκε ο κ.Μητσοτάκης προεκλογικά.

Έτσι από τις πρωθυπουργικές υποσχέσεις για «αποσυμφόρηση των νησιών», με τα μισθωτήρια συμβόλαια του κ. Μηταράκη περάσαμε πλέον και επίσημα στα «νησιά-φυλακές», με τα τεράστια στρατόπεδα Μόριας και Ζερβού σε εξέλιξη, αλλά και στην άμεση διαχείριση υπέρογκων ποσών, μέσα από προσλήψεις και εργολαβικές συμβάσεις.

Αυτή είναι η ολοκλήρωση της πολιτικής της Ν.Δ. που είχε ξεκινήσει σταδιακά με τη διασπορά φόβου για τους μετανάστες και συνεχίστηκε με την απαξίωση κάθε μορφής αλληλεγγύης, από Ελληνες και ξένους.

Παράλληλα η Κυβέρνηση με την επιλογή της να αναλάβει η Ελλάδα το ρόλο της «ασπίδας της Ευρώπης», μετέτρεψε το παγκόσμιο πρόβλημα του μεταναστευτικού, σε πρόβλημα μεταξύ των οικισμών των νησιών για το πως θα αποφύγουν την εγκατάσταση των ΚΥΤ στα δικά τους όρια. 

Οι αυτοδιοικητικοί άρχοντες ακολούθησαν ανάλογη διαδρομή. Πέρασαν από τις «επαναστατικές κορώνες» και κατέληξαν στο ίδιο σημείο, αποδεχόμενοι τη κυβερνητική πολιτική μέσα σε μια «εκκωφαντική» σιωπή. Η πρόσκληση του κ. Μηταράκη για συνομιλίες μόνο στους Μοριανούς για να βρουν λύση, δηλαδή το τίμημα της εξαγοράς της αποδοχής τους της επέκτασης του ΚΥΤ, επιβεβαιώνει τα παραπάνω. ΧΩΡΙΣ τους αυτοδιοικητικούς, γιατί αυτοί έχουν ήδη πεισθεί για την ορθότητα της ακολουθούμενης πολιτικής.

Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ από την αρχή υπογράμμισε ότι η διαχείριση του προσφυγικού είχε δύο διαστάσεις: αυτήν της καθημερινότητας των νησιωτών και αυτή της ανθρωπιστικής διαχείρισης των προσφύγων.

Αυτό περιλαμβάνει:

• από την μια την αποζημίωση των καταστροφών και την θωράκιση του συστήματος υγείας των νησιών καθώς και την εγκαθίδρυση αισθήματος ασφάλειας των κατοίκων αλλά έχει αρχική προϋπόθεση την αποσυμφόρηση των νησιών.
• και από την άλλη τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των προσφύγων όσο καιρό θα μένουν στα νησιά.

Με τις διαστάσεις του αυτές θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί η κρίση του προσφυγικού, μέσα από τη χάραξη μιας Εθνικής Μεταναστευτικής Πολιτικής σε επίπεδο αρχηγών κομμάτων και με αλλαγή της υφιστάμενης Ευρωπαϊκής Μεταναστευτικής Πολιτικής, με στόχο τόσο τη μείωση των μεταναστευτικών ροών, όσο και τη καλύτερη διαχείριση των προσφύγων μέσα στην ΕΕ. Οι αυτοδιοικητικές μας αρχές, που προτίμησαν την επίδειξη της ισχύος τους με λεονταρισμούς για εσωτερική κατανάλωση στο εκλογικό τους ακροατήριο, βρίσκονται σήμερα έκθετες και παντελώς αναξιόπιστες για να τους εμπιστευτούμε το οτιδήποτε.

Επαναλαμβάνοντας σήμερα όσα είπαμε και πριν δύο μήνες σε ανάλογη συγκέντρωση των κατοίκων της Μόριας, επιβεβαιώνουμε τις θέσεις μας σε 3 σημεία:

• Η αποκατάσταση της αξιοπιστίας της κυβέρνησης, για να υπάρξουν συζητήσεις για την επόμενη μέρα, περνά μέσα από την αποσυμφόρηση των ΚΥΤ στο όριο της κατασκευής τους, με παράλληλη αποζημίωση των άμεσα πληγέντων από την ανεξέλεγκτη παραμονή των προσφύγων
• Η συζήτηση με τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου της Βουλής σχετικά με την αναγκαιότητα χάραξης εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής που να αντιμετωπίζει συνολικά το πρόβλημα σε επίπεδο χώρας
• Η ενημέρωση των οργάνων της ΕΕ για τη κατάσταση στα νησιά και την αναγκαιότητα αλλαγών στην υφιστάμενη μεταναστευτική πολιτική της.

Η αποτυχία των μεσολαβητών των τοπικών κοινωνιών που είναι οι αυτοδιοικητικοί μας εκπρόσωποι, απαιτεί να υπάρξουν πρωτοβουλίες από όσους πιστεύουμε σε ένα διαφορετικό τρόπο προσέγγισης του μεγάλου προβλήματος που βιώνουμε στα νησιά.

ΤΑ 10+1 ΨΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟΥ

Τα πρόσφατα γεγονότα του Μολύβου και της ΔΕΗ, αλλά και όσα έχουν συμβεί τους προηγούμενους μήνες με την έξαρση του μεταναστευτικού, αποτυπώνουν τη «ζημιά» που έχει γίνει στις τοπικές κοινωνίες μέσα από τη προπαγάνδα των φίλων των κκ. Γεωργιάδη, Βορίδη, Πλεύρη, Σαμαρά, Στεφανή, Αθανασίου, Χατζηκομνηνού κλπ. Ας ξετυλίξουμε τη γνωστή εδώ και καιρό επιχειρηματολογία που χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από πολίτες της χώρας, αφού το «μήνυμα του μίσους και του διχασμού» έχει περάσει στις κοινωνίες, γεγονός που αξιοποιεί στο έπακρο η σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και η αυτοδιοίκηση στα νησιά μας.

Έχει βασικά 10 +1 «επιχειρήματα» που όμως δεν αντέχουν παρά ελάχιστα στη τεκμηριωμένη κριτική: 

1. Το επιχείρημα της ισλαμοποίησης: η απάντηση είναι εξαιρετικά εύκολη. Οι Έλληνες που ήμασταν για 400 χρόνια κάτω από τουρκική κατοχή (και 500 χρόνια σε ότι αφορά στα νησιά του Α. Αιγαίου) εξισλαμιστήκαμε; Και τώρα εμείς και ο ανώτερος πολιτισμός μας, όπως άλλωστε ισχυρίζονται, με ποια λογική κινδυνεύουμε; 
2. Το επιχείρημα της ύπαρξης ή μη θαλάσσιων συνόρων. Προφανώς το θέμα δεν είναι αν υπάρχουν ή όχι σύνορα, αλλά η φύλαξη τους. Η φύλαξη των θαλάσσιων συνόρων σε περίπτωση εισβολής (όπως συχνά έχει επικαλεστεί ο κ. Μουτζούρης) γίνεται με όπλα και αίμα. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Αυτό προϋποθέτει ότι οι «επιτιθέμενοι» έχουν όπλα, έχουν χαρακτηριστεί επισήμως εχθροί και αντιμετωπίζονται ως τέτοιοι. Αλλιώς το διεθνές δίκαιο απαγορεύει τη χρήση βίας και το να θέσεις σε κίνδυνο τη ζωή ανθρώπων που αναζητούν καλύτερη ζωή. Τη κατάργηση αυτών των αρχών προσπαθεί να επιτύχει η σημερινή κυβέρνηση με διάφορους τρόπους και κυρίως τις «μυστικές» επαναπροωθήσεις που προσπαθεί να νομιμοποιήσει σε ευρωπαϊκό επίπεδο ζητώντας προσωρινή εξαίρεση της Ελλάδας από την εφαρμογή τους. 
3. «Ούτε Μόρια, ούτε πουθενά». Λανθασμένο το σύνθημα κατά τον κ. Μηταράκη και όχι μόνο. Παραλείπει βέβαια να πει ότι το σύνθημα, που ένωσε τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών των νησιών, είχε ως στόχο την απόκρουση της πρότασης που ήθελε να επιβάλει η κυβέρνηση με τη κατασκευή τεράστιων κλειστών κέντρων – φυλακών. Κέντρων που θα ξεκινούσαν από 5000 άτομα και θα έφταναν ….. τουλάχιστον στα 15 χιλιάδες άτομα της σημερινής Μόριας (και αντίστοιχα στα άλλα νησιά). Η κυβέρνηση ούτε θέλει την αποσυμφόρηση αλλά ούτε και μπορεί να την επιβάλει σε γαλάζιους Περιφερειάρχες και Δημάρχους παρά τις «εκκλήσεις» του ίδιου του Πρωθυπουργού για ισοκατανομή. Εκεί η πυγμή που δείχνει ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση του στους αδύναμους έφαγε τοίχο, αφού το εκλογικό διακύβευμα είναι μεγάλο. Επομένως προτίμησαν να θυσιάσουν τα νησιά και το πολύ 1-2 βουλευτές.
4. Το επιχείρημα του εγκλεισμού των προσφύγων σε ερημονήσια είναι φυσική συνέπεια του προηγούμενου. Όπως ο υφυπουργός Άμυνας έτσι και ο κ. Χατζηκομνηνός, αλλά και ο κ.Αθανασίου βλέπουν τους πρόσφυγες ως μιάσματα και πολύ ευχαρίστως θα χρησιμοποιούσαν πρακτικές ανάλογες με αυτές που χρησιμοποίησαν τον περασμένο αιώνα οι ομοιδεάτες τους στα εγχώρια μιάσματα, αριστερούς και λοιπούς αντιφρονούντες, σε πολλές περιπτώσεις. Ξερονήσια όπως η Μακρόνησος και η Γυάρος ή μικρά νησιά αποκλεισμένα όπως ο Αη Στράτης και η Ικαρία «φιλοξένησαν» τους «εγκληματίες» μιας άλλης εποχής. Και αν τελικά παρ’ ελπίδα δεν επιλεγούν τα ερημονήσια ως η λύση, πιέζουν να επιλεγούν έρημες περιοχές, σπρώχνοντας τα «σκουπίδια» κάτω από το χαλί, για να μην τα βλέπουμε και να μην μας μολύνουν.
5. Παραβατικότητα, εγκληματικότητα και «μαχαίρι». «Το μαχαίρι είναι ότι αγαπημένο τους όπλο και αν ξεχυθούν δύο χιλιάδες από αυτούς ξέρετε τι θα γίνει;» Όλα μαζί σε ένα καλάθι γιατί πουλάει φόβο. Προφανώς υπάρχουν παραβατικοί και ο αριθμός τους θα αυξηθεί αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες ζωής τους, κυρίως μέσα από την αποσυμφόρηση, τη μεταστέγαση, την εκδίκαση του αιτήματος ασύλου και κάθε άλλου μέτρου που θα τους δώσει προοπτική ζωής. Και προφανώς στους παραβατικούς πρέπει να εφαρμόζονται οι νόμοι που εφαρμόζονται σε όλη την επικράτεια με ότι συνέπειες έχει αυτό (πχ. φυλάκιση, απέλαση). Όμως ας μην αφήνουμε να εννοηθεί ότι ναρκωτικά, πορνεία (και μάλιστα παιδική), μαχαιρώματα, κλοπές υπάρχουν μόνο εκεί. Το ίδιο αφήγημα υπάρχει χρόνια με τα Πανεπιστήμια. Καταργήθηκε το άσυλο, δεν μειώθηκε η εγκληματικότητα σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, αλλά ποιος να ασχοληθεί με αυτό; Όμως επειδή και αυτό το αφήγημα φοβίζει τον μέσο πολίτη το αφήνουμε να αιωρείται γιατί βολεύει τον κυβερνητικό σχεδιασμό για κλειστές δομές και γενικά για αυταρχικές λύσεις. Άλλωστε το ερώτημα «έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους;» επαναλαμβάνεται κάθε φορά που χρειάζεται για να συντηρήσει το φόβο.
6. Μόνοι τους έβαλαν τη μοίρα τους σε αυτή τη κατάσταση του πρόσφυγα. Το γνωστό παραμύθι ότι πόλεμο έχουν μόνο οι Σύριοι αλλά και αυτοί ας κάθονταν εκεί να υπερασπιστούν τη χώρα τους. Οι εμφύλιοι πόλεμοι, οι κοινωνικές ταραχές και η καταστολή που συμβαίνουν στις χώρες προέλευσης μεταναστών αλλά και η οικονομική ανέχεια στην οποία βρίσκονται πολλές χώρες -όχι με δική τους ευθύνη- είναι γι’αυτούς ανύπαρκτα γεγονότα. Και βέβαια θα έπρεπε να τους θυμίσει κάποιος ότι ο Κ. Καραμανλής έφυγε το 1963 από την Ελλάδα με ψεύτικο διαβατήριο, προφανώς όχι γιατί το ήθελε αλλά κυνηγημένος από το «δικό του» καθεστώς, ενώ πάρα πολλοί άλλοι έφυγαν παράνομα στον εμφύλιο, στη δικτατορία και όχι μόνο. Γιατί άραγε δεν έμειναν; Και πολλοί έφυγαν παράνομα ως οικονομικοί μετανάστες μέσα σε πλοία αλλά ……. «οι εποχές δεν είναι συγκρίσιμες», είναι η απάντηση.
7. «Οι λαθρομετανάστες δεν είναι φυλακισμένοι αλλά εμείς που είμαστε κλειδωμένοι στα σπίτια μας". Δεν υπάρχουν «φυλακές ψυχών», αλλά οι πρόσφυγες διασκεδάζουν κάνοντας μπάνιο, βγάζοντας selfies και ξοδεύοντας τα χρήματα που τους δίνουμε. Απόψεις που δεν απέχουν από τη μεταχείριση που είχαν οι εσωτερικοί εχθροί στα ξερονήσια, αλλά ακόμη και οι φαντάροι στα στρατόπεδα. Η κακουχία ως μέσο εκπαίδευσης, σκληραγώγησης και συμμόρφωσης των μιασμάτων. Κάποιοι «τρελαίνονται» στην ιδέα ότι και ένας ταλαιπωρημένος άνθρωπος μπορεί να διασκεδάζει, αφού καταφέρνει να επιβιώνει. Γινόταν και στα νησιά της εξορίας, γεγονός που τρέλαινε τους βασανιστές.
8. Οι μετανάστες έρχονται για τα επιδόματα του ΣΥΡΙΖΑ. Μια συνολική ύβρις προς όσους μεταναστεύουν σε όλο τον κόσμο, αλλά και μια συνειδητή παραποίηση της αλήθειας αφού τα επιδόματα προβλέπονται από τους διεθνείς οργανισμούς και πληρώνονται από αυτούς. Τώρα πως κατάφερε ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015-16 που είχε τόσο άριστες σχέσεις με την ΕΕ να πετύχει όλα αυτά μόνο ο κ. Χατζηκομνηνός και οι ομοιδεάτες του όπως ο κ. Σαλβίνι ξέρουν. Προφανώς ο στόχος των αναφορών αυτών είναι να «ενεργοποιηθούν» οι συμπατριώτες μας που βρίσκονται σε δυσκολία με το αφήγημα ότι το ελληνικό κράτος και κυρίως οι ΜΚΟ προσέχουν περισσότερο τους «εισβολείς» παρά τους Έλληνες. Και έχει πετύχει το στόχο του, αφού στη χώρα μας η κοινωνική πολιτική είναι υποτυπώδης όπως φάνηκε περίτρανα στη περίοδο της κρίσης. Έτσι θεωρείται άνευ σημασίας η αναφορά σε όσα υφίστανται οι άνθρωποι αυτοί μέχρι να φτάσουν σε αυτό που φαντάζονταν, ένα ασφαλές έδαφος, στους χιλιάδες που χάθηκαν στο δρόμο ή πνίγηκαν στη Μεσόγειο και στο Αιγαίο. Και αν στα μάτια κάποιων τα επιδόματα και οι άλλες παροχές φαντάζουν ικανά να φέρουν ανθρώπους ακόμη και κολυμπώντας, ας αναλογιστούν ότι μεταξύ της «ασφαλούς» Λιβύης και της Ιταλίας υπάρχει απόσταση 250 μιλίων και ότι στα 6 μίλια από τις τουρκικές ακτές πνίγηκαν όχι λίγοι.
9. Να φύγουν οι πρόσφυγες που παίρνουν άσυλο από τις δομές και να βιοποριστούν όπως οι υπόλοιποι Έλληνες ή όπως έκαναν οι Έλληνες στο εξωτερικό. Αποτελεί συνέχεια του προηγούμενου επιχειρήματος και σκόπιμα παραλείπει μια σειρά από στοιχεία για να γίνει ελκυστικό το αφήγημα. Λογικό είναι για έναν πολιτικό χώρο που άφησε 2εκ ανασφάλιστους Έλληνες χωρίς υγειονομική περίθαλψη να μην θέλει και να μην μπορεί να δικαιολογήσει στους ψηφοφόρους του πως είναι δυνατόν να πηγαίνουν στα νοσοκομεία και να βρίσκουν τους «εισβολείς» μπροστά τους, έστω και αν αυτό το επιβάλουν οι διεθνείς συνθήκες που έχει υπογράψει η χώρα. Και βέβαια ένας πολιτικός χώρος που κάνει εξώσεις ή κόβει το ρεύμα και το νερό σε συμπατριώτες μας, να ανέχεται να «φιλοξενεί εισβολείς» δωρεάν και τους πληρώνει και από πάνω; Τι και αν αυτοί (ισχύει το ίδιο για Ελληνες και πρόσφυγες) βγουν στο δρόμο θα γίνουν είτε ζητιάνοι, είτε παραβατικοί για να επιβιώσουν; Και ποιος τους έδωσε τα μέσα για να δουλέψουν όπως οι άλλοι, και δεν τους στέρησε από ΑΜΚΑ και ΑΦΜ, δεν τους εμπόδισε όσο μπορούσε τη πρόσβαση στην βασική εκπαίδευση και στην απόκτηση δεξιοτήτων, δεν οργάνωσε την εκπαίδευση στη γλώσσα και πολλά άλλα; Και πολλά από αυτά που έγιναν τα οργάνωσαν οι ΜΚΟ, ελληνικές και ξένες, οι μεγάλοι μας εχθροί.
10. Υγειονομική βόμβα τα ΚΥΤ και η επιβάρυνση των δομών υγείας. Ένα πραγματικό γεγονός που έχει δύο αιτίες: η πρώτη είναι η υποβάθμιση των δομών δημόσιας υγείας που οφείλεται από τη μια μεριά από στο μεγάλο αριθμό προσφύγων και από την χρόνια απαξίωση των δομών υγείας. Παρά τα αιτήματα να δημιουργηθούν ισχυρές δομές πρωτοβάθμιας υγείας στα ΚΥΤ για να μειωθεί η πίεση στα νοσοκομεία και τις αντίστοιχες κυβερνητικές υποσχέσεις, ο κ. Μηταράκης ήρθε να εγκαινιάσει την ιατρική δομή που έφτιαξε και λειτουργεί μια «κατάπτυστη» ΜΚΟ που την έκλεισε ο ΜΚΟ-μάχος Δήμαρχος για πολεοδομικές παραβάσεις!!! Το Υπουργείο Υγείας αντίθετα εξακολουθεί να μας αγνοεί και στη τελευταία επίσκεψη του ο κ. Κικίλιας αρνήθηκε να συναντήσει τον Αντιπεριφερειάρχη Σάμου μήπως και του παραδώσει την ομόφωνη απόφαση του ΠΣ για τη κατάσταση της υγείας στα νησιά. Ακόμη αναζητούμε να δούμε στη πράξη την ειδική μέριμνα στα νησιά που έχει ανακοινωθεί πολλές φορές.
11. ΟΙ ΜΚΟ φέρνουν πρόσφυγες και πλουτίζουν σε βάρος μας. Προφανώς δεν είμαστε σε κοινωνία αγγέλων και όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίδια. Άλλωστε ποιος έχει ξεχάσει τι έγινε με τη ΜΚΟ της Εκκλησίας της Ελλάδας, την «Αλληλεγγύη» πριν μερικά χρόνια με τη διασπάθιση δεκάδων εκατομμυρίων; Βέβαια η Κυβέρνηση έχει στόχο μέσα από τον εξοβελισμό των ΜΚΟ να διαχειριστεί εκείνη τα κονδύλια με «διαδικασίες κατεπείγοντος», ενώ θα διώξει και τις ενοχλητικές παρεμβάσεις για την τήρηση του διεθνούς δικαίου. Όμως «η τυφλή βιοπραγία» από οργανωμένη «λαϊκή εξέγερση» για όποιον έχει αντίθετη άποψη που παρατηρούμε και τις μέρες αυτές, δείχνει το δηλητήριο που έχει χυθεί και το πόσο δύσκολο θα είναι να επουλωθούν πληγές στις τοπικές κοινωνίες.

Όσο τα παραπάνω ψέματα δηλητηριάζουν τις κοινωνίες μας, βελτίωση της διαχείρισης τους προσφυγικού δεν θα υπάρξει. Η Κυβέρνηση, με τους βραχίονες της στην αυτοδιοίκηση, αδιαφορώντας για την ανθρωπιστική και αποτελεσματικότερη δυνατή διαχείριση του μεγάλου αυτού θέματος που απαιτεί χάραξη εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, θεώρησαν ότι μεταφέροντας τις πρακτικές του "μακεδονικού" θα δρέψουν τις ίδιες εκλογικές δάφνες διχάζοντας για μια φορά ακόμη την Ελλάδα σε "πατριώτες" και "προδότες".

ΜΕ ΧΑΪΔΕΜΑΤΑ ΠΛΑΤΗΣ ΚΑΙ ΑΥΤΙΩΝ, ΨΗΦΟΙ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ, ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΕΡΔΙΖΟΝΤΑΙ ΑΛΛΑ ΟΧΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΕΙ Η ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ

Η επίσημη ενημέρωση από τον προϊστάμενο της Διαχειριστικής Αρχής σε ότι αφορά στη πορεία του ΕΣΠΑ 2014-20, απλώς επιβεβαιώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο όσα ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ επαναλαμβάνουμε τουλάχιστον εδώ και 4 χρόνια. 

H ίδια η Περιφέρεια, που είναι ο βασικότερος φορέας του προγράμματος με ενταγμένα έργα 100εκ € σε σύνολο 300εκ., είναι και ο φορέας που έχει τη μικρότερη απορρόφηση: μόλις 11%. Αυτό είναι συνέπεια της τραγικής αδιαφορίας που έδειξε η προηγούμενη περιφερειακή αρχή που προτιμούσε να εκτελεί έργα από το εθνικό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) που χρειάζονται ελάχιστη προετοιμασία αλλά έχουν γρήγορη εκτέλεση και υψηλή απόδοση σε ψήφους όπως οδικό δίκτυο, καθαρισμοί χειμάρρων, ανακατασκευές γηπέδων κλπ. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στο προεκλογικό 2018 οι απορροφήσεις από το ΠΔΕ ήταν 5,5εκ και από το ΕΣΠΑ 1,2εκ. 

Η ίδια τακτική συνεχίζεται και σήμερα με τη περιφερειακή αρχή να «μαζεύει» αιτήματα που αντιμετωπίζουν την καθημερινότητα των πολιτών, αντί να ασχολείται με τη χάραξη μιας μακροχρόνιας αναπτυξιακής πολιτικής. Μιας πολιτικής που θα ξεκολλήσει την ΠΒΑ από τη τελευταία θέση σε Ευρώπη και Ελλάδα σε ότι αφορά το κατά κεφαλή ΑΕΠ και την ανταγωνιστικότητα της τοπικής οικονομίας μήπως και δούμε επιτέλους τους αριθμούς της ανεργίας να μειώνονται μέσα από την αύξηση της επιχειρηματικής δραστηριότητας ώστε να περιοριστεί η φυγή των πολιτών και ειδικά των νέων που έχει δημιουργήσει σημαντική γήρανση στα νησιά. Ετσι, ενώ δικαίως καταγγέλλει τη προηγούμενη περιφερειακή αρχή για λαϊκισμό που γέμισε το ΠΔΕ με ανώριμα δημοτικά έργα – αιτήματα πολιτών, την αντιγράφει με τον χειρότερο τρόπο. 

Από την αρχή της υλοποίησης του ΕΣΠΑ το 2014 η περιφερειακή αρχή και πιο συγκεκριμένα η/ο Περιφερειάρχης δεν κατάφερε να παίξει τον διπλό του ρόλο: από τη μια να κινητοποιεί τις δικές του υπηρεσίες ώστε να υλοποιούν τα έργα που έχουν εγκριθεί και από την άλλη να συντονίζει και να κινητοποιεί τους άλλους δικαιούχους. Η σημερινή κατάσταση είναι απλά φυσικό επακόλουθο της αδράνειας αυτής. Ετσι ούτε ανάπτυξη υπάρχει, αλλά ούτε καν απορρόφηση πόρων.

Και αν όλα αυτά ακούγονται γραφειοκρατικά στα αυτιά των πολλών που θέλουν να δουν το λιμάνι του χωριού τους ή το δρόμο που πηγαίνει στο χωράφι τους να φτιάχνεται, αυτό εμποδίζει τις αποδεκατισμένες πλέον υπηρεσίες να είναι αποτελεσματικές στα όρια των σημερινών δυνατοτήτων τους, αλλά και την εμπλοκή και άλλων υπηρεσιών και δομών (Περιφερειακό Ταμείο, ΕΛΟΡΙΣ) στο πολυσύνθετο έργο της ανάπτυξης που είναι κάτι πολύ περισσότερο από τεχνικές υποδομές. Και κυρίως να συμβάλει στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και νέων εισοδημάτων, αφού δεν λύνονται τα αλυσιδωτά προβλήματα που αντιμετωπίζει η παραγωγή και διανομή προϊόντων και υπηρεσιών. 

Ας χρησιμοποιήσουμε εδώ ως παράδειγμα τα προϊόντα αγροδιατροφής που ήταν στο επίκεντρο σχετικής εκδήλωσης-παρουσίασης προϊόντων που έγινε πρόσφατα σε ξενοδοχείο του νησιού μας με τη παρουσία του Περιφερειάρχη με στόχο τις δημόσιες σχέσεις αλλά όχι την αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί.

Τι έχει κάνει η Περιφέρεια μέχρι τώρα γι’αυτό; Τίποτα περισσότερο από τη συμμετοχή σε κάποιες εκθέσεις με περιορισμένη αποτελεσματικότητα αφού στη καλύτερη των περιπτώσεων πωλούνται επί τόπου κάποια προϊόντα και εκφράζονται θετικά σχόλια για την ποιότητα τους. Και μετά; Τίποτα, ή σχεδόν τίποτα όπως φαίνεται από τα αποτελέσματα των επιχειρήσεων που καλούνται να πουλήσουν σε υπερβολικά χαμηλές για να είναι ανταγωνιστικές, συμπιέζοντας απελπιστικά τις τιμές των παραγωγών πρώτων υλών όπως γάλα, ελιές, σταφύλια κλπ.

Και ποια είναι η αντιπρόταση; Η απάντηση μπορεί να συνοψιστεί στο «κάν’το όπως η μαστίχα» που συμπεριέχει τέσσερα στοιχεία: 

• ποιότητα στη παραγωγή τοπικής πρώτης ύλης, 
• έμφαση στη καινοτομία για παραγωγή προϊόντων με ζήτηση στην αγορά (από υγιεινής διατροφής μέχρι φαρμακευτικά αλλά και καλλυντικά), 
• υψηλή προστιθέμενη αξία αφού το προϊόν δεν διατίθεται πλέον ως φτηνό προϊόν «χύμα» σε όποιες αγορές μπορούμε, αλλά ως delicatessen ενσωματωμένο σε σειρά τυποποιημένων προϊόντων που τοποθετούνται με επιτυχία σε αγορές που ζητούν αυτού του τύπου τα ασφαλή, τοπικά και ποιοτικά προϊόντα. 
• μακροχρόνιο σχέδιο δράσης που περιλαμβάνει παρεμβάσεις σε όλες τις φάσεις της παραγωγικής διαδικασίας «από το χωράφι στο ράφι». 

Και αν στη περίπτωση της μαστίχας υπάρχει η μοναδικότητα του προϊόντος και ένας ισχυρός φορέας όπως η ΕΜΧ, μπορούμε να αντιπαραβάλουμε πολλά παραδείγματα που δείχνουν ότι αυτοί είναι παράγοντες που μπορούν να συμβάλλουν αλλά δεν αποτελούν ούτε προϋπόθεση, ούτε εξασφάλιση. Ετσι έχουμε πολλές Ενώσεις Παραγωγών που είναι υπερχρεωμένες ενώ υπάρχουν πολλοί παραγωγοί που παράγουν λάδι, κρασί, μέλι ή τυρί που τα έχουν καταφέρει να πουλούν σε πολύ υψηλές τιμές. Κάποιοι μάλιστα βρίσκονται και γύρω μας. Αυτούς πρέπει ως Περιφέρεια να αναδείξουμε και τις καλές πρακτικές τους να τις μετατρέψουμε σε βιώσιμες πολιτικές. 

• Οργάνωση των παραγωγών σε ομάδες και στήριξη της λειτουργίας τους μέσα από συνεχή εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη
• Στήριξη των δομών έρευνας που βρίσκονται στη Περιφέρεια (πχ. Εργαστήρια Ελέγχου Ποιότητας Ελαιολάδου και Γάλακτος) και θεσμοθέτηση σταθερών συνεργασιών με Εργαστήρια και καινοτόμες παραγωγικές ομάδες εκτός των νησιών και εκτός της χώρας (πχ. παραγωγούς κάστανου Κορσικής) ώστε να αναδειχτεί και να πιστοποιηθεί η ποιότητα των τοπικών προϊόντων
• Στήριξη δημιουργίας δικτύων και κλαδικών ομάδων παραγωγών και τυποποιητών 
• Δημιουργία brand name (Aegean Quality) και προώθηση των τοπικών προϊόντων σε τοπικά δίκτυα (Aegean Cuisine), σε εθνικά δίκτυα (ελληνικό πρωϊνό και ελληνική κουζίνα) αλλά και στο εξωτερικό μέσα από τη δημιουργία κατάλληλων πολιτικών logistics.

Και αν όσα ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ επισημαίνουμε για το πως οι υπάρχοντες πόροι από εθνικά και ευρωπαϊκά προγράμματα έπρεπε να είχαν αξιοποιηθεί, τα ίδια έχουμε επαναλάβει για τα προγράμματα που έρχονται, το ΕΣΠΑ 2021-27 και το ΕΠΑ 2021-25. Τι κάνει η Περιφερειακή Αρχή για να προετοιμάσει το μέλλον. ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. 

Όμως για να γίνουν αυτά χρειάζεται διαφορετική θεώρηση όχι μόνο της έννοιας της ανάπτυξης αλλά και της έννοιας της πολιτικής. Με χαϊδέματα πλάτης και αυτιών μοιράζοντας ….πατάτες, ψήφοι κερδίζονται, εκλογές κερδίζονται αλλά όχι η ανάπτυξη. 

ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ PALAIS DE SPORTS ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ Κ.ΜΟΥΤΖΟΥΡΗ

Η Κυβέρνηση αν και έχασε τη «μάχη» της Καράβας στη Λέσβο και του 18ουχιλ στη Χίο, συνεχίζει απτόητη το σχέδιο της. Είτε στέλνοντας μηχανικούς για να διερευνήσουν τους οικοπεδούχους γύρω από τη Μόρια είτε βγάζοντας αποφάσεις για επέκταση των έργων στο ακόμα υπό κατασκευή ΚΥΤ της Σάμου (παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει 12 μήνες από τότε που ξεκίνησαν τα έργα) αλλά και της Κω και της Λέρου. 

Ο στόχος παραμένει ο ίδιος: μεγάλα κλειστά κέντρα-φυλακές στα νησιά. Ο κ. Μηταράκης το επιβεβαίωσε με πρόσφατες δηλώσεις του ότι αναζητεί συνομιλητές γι’αυτό, αλλιώς απειλεί να αφήσει τα κολαστήρια της Μόριας, της ΒΙΑΛ και του Βαθιού να λειτουργούν ως έχουν. Ζητώντας να μας εκδικηθεί που έχουμε άλλη άποψη, προτάσσοντας πάνω από όλα την αποσυμφόρηση των νησιών, και επιβάλλοντας τελικά τη δικιά του άποψη και της Κυβέρνησης. 

Οι κυβερνητικοί παράγοντες απέφυγαν ή απουσίασαν από τις δημόσιες συζητήσεις (πχ. αυτή που είχε γίνει στη Μόρια πριν 2 μήνες) και συνεχίζουν να λειτουργούν με αδιαφάνεια, πίσω από κλειστές πόρτες. Άλλωστε είναι δύσκολο να γίνει ανοιχτός διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες, αφού οι προεκλογικές δεσμεύσεις του κ. Μητσοτάκη ότι δεν θα κάνει τα νησιά φυλακές-ψυχών έχουν ανατραπεί εντελώς δια της μεθόδου της κολοτούμπας, και σήμερα η επίσημη πολιτική της κυβέρνησης είναι «μεγάλα κλειστά κέντρα στα νησιά». Επιπλέον ο ίδιος ο κ.Μηταράκης έχει διαψευστεί άπειρες φορές ανακοινώνοντας αποσυμφόρηση των νησιών που τελικά δεν έρχεται με διάφορες δικαιολογίες. 

Επομένως με ποια αξιοπιστία να θέλει να συζητήσει τώρα ο κ.Μηταράκης με τους Μοριανούς; Να τους πει ότι η δική του πρόθεση ήταν να φτιάξει κλειστή δομή αλλού και δεν τον άφησαν οι υπόλοιποι Λέσβιοι, στρέφοντας τους Μοριανούς εναντίον όλων; Η να τους δελεάσει να αποδεχτούν την «νόμιμη» επέκταση του ΚΥΤ με ισχυρά οικονομικά ανταλλάγματα σε διορισμούς και αποζημιώσεις; ΤΑ ΚΥΤ δεν μπορούν να λειτουργήσουν ως αναπτυξιακή πολιτική όπως για χρόνια ήταν το Ψυχιατρείο για τη Λέρο. 

Πολλοί λένε ότι η Κυβέρνηση δεν έχει συγκεκριμένη στρατηγική στο προσφυγικό. Στη ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ, πιστεύουμε το αντίθετο και μάλιστα ότι αυτή μπήκε σε εφαρμογή σε δύο φάσεις:

Η πρώτη από τη προεκλογική κιόλας περίοδο με τη δημιουργία:

• αισθήματος φόβου ότι κινδυνεύουμε με σφαγές και ισλαμοποίηση
• αισθήματος μίσους προς πρόσφυγες και μετανάστες ότι αυτοί απολαμβάνουν προνόμια που δεν έχουμε εμείς οι Ελληνες
• διχασμού μεταξύ των μελών των τοπικών κοινωνιών αξιοποιώντας κούραση, φόβο και οικονομικά προβλήματα ώστε να εξοβελιστούν έννοιες όπως ανθρωπισμός και αλληλεγγύη.

Η δεύτερη μετά την επανασύσταση του Υπουργείου Μετανάστευσης, με τρεις στόχους:

• να δημιουργήσει τόση πίεση από τους μετανάστες, ώστε οι τοπικοί πληθυσμοί να δεχτούν με ανακούφιση τη δημιουργία κλειστών κέντρων-φυλακών, όσο μακρύτερα γίνεται από κατοικημένες περιοχές 
• να δημιουργήσει μια στρατιά «ωφελούμενων» από το προσφυγικό είτε μέσα από διορισμούς στα κέντρα αυτά (ήδη τοποθέτησε τους «διευθυντές»), είτε με κάθε είδους αναθέσεις και προμήθειες που αφορούν στη κατασκευή και στη λειτουργία τους, αλλά και σε άλλες θέσεις που αφορούν στη διαχείριση του μεταναστευτικού (πχ. νομικές υπηρεσίες, συνοριοφύλακες).
• να διαχειριστεί άμεσα τα χρήματα του προσφυγικού για να ελέγξει όλο το παιχνίδι με σαφείς εκλογικούς στόχους και χωρίς να ξεχνάμε και τα περιβόητα μυστικά κονδύλια

Αλλά και ο κ.Μουτζούρης έχει σχέδιο για το προσφυγικό με δύο στόχους: 

• ο πρώτος να συγκρατήσει όσους τον στήριξαν (πχ. την ομάδα Αθανασίου) με συνθήματα του τύπου «θέλουμε πίσω τα νησιά μας και τις ζωές μας», και
• ο δεύτερος να καλύψει την αδυναμία του να διοικήσει τη Περιφέρεια και να παράξει αναπτυξιακό έργο στον τουρισμό, στην αγροτική ανάπτυξη, στον πολιτισμό, στην αξιοποίηση των πόρων κλπ.

Γι αυτό όταν – έστω τόσο άκομψα, μυστικά ,ερήμην των κατοίκων και με πολλά ερωτηματικά- ‘’ανοίγει ‘’ μια κουβέντα να φτιαχτεί δομή υγείας, που είναι αιτούμενο εδώ και χρόνια για μειωθεί η πίεση προς το Νοσοκομείο , και το ΠΕΔΥ Μυτιλήνης αλλά και οι κίνδυνοι για τον τοπικό πληθυσμό, ο κ. Μουτζούρης, αντιδρά και αντιπροτείνει τη κατασκευή Palais des Sports ή εκφράζει αντιρρήσεις για την απόφαση της Προέδρου της Δημοκρατίας να επισκεφτεί τη Μόρια. Όμως στην πραγματικότητα τηρεί σιγή ιχθύος στις μεθοδεύσεις του Υπουργείου Μετανάστευσης για την επέκταση της Μόριας, όπως αντίστοιχα πράττει σε Σάμο, Λέρο και Κω. 

Ως ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΛΙΤΩΝ έχουμε καταθέσει πολλές φορές τεκμηριωμένες προτάσεις για την αναγκαιότητα χάραξης εθνικής μεταναστευτικής πολιτικής, που όλες ξεκινούν από μία προϋπόθεση: ΑΠΟΣΥΜΦΟΡΗΣΗ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ ΜΑΣ.